16.39'41' 1/1/2011 Μνημεσ

Δημιουργός: ΜΝΗΜΩΝ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΛΤΕΖΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

16.39΄41΄΄ 1/1/2011

Κοίταξε πίσω τον καπνό, που άφηνε το τραίνο,
που ‘φευγε γι άλλες εποχές, ενώ ξαναγεννιόταν
νέα χρονιά σε Ουρανό δίχως κανένα φρένο
για τις παλιές της ενοχές, που κείνη δεν αρνιόταν,

σήκωσε μάτια θαλασσιά στην πρωινή την πάχνη
κι ένα χαμόγελο αχνό σκαρφάλωσε στο βλέμμα,
που ‘χε του Έρωτα δροσιά, μ’ αρμύρ’ απ’ αλισάχνη,
όπως της τύχης τον λαχνό που ‘χει ονείρου στέμμα,

λικνίστηκε νωχελικά και πήγε στην καντίνα,
παρήγγειλε ένα καφέ ζεστό σαν την καρδιά της,
που ‘πιε αργά κι ηδονικά λες κι ήταν στον πυρήνα,
της ύπαρξης μες τον μπουφέ κι ήταν αυτός σοδειά της,

καμπάνες και βεγγαλικά νέα χρονιά γιορτάζουν
και κείνη στέκει μοναχή και ακουμπά στ΄αστέρια,
με τρυφερότητα γλυκά ανοίγει κι αγκαλιάζουν,
με μια αθώα ενοχή μνήμες τα δυο της χέρια,

μνήμες που άφησε να καιν πάνω στα μανουάλια,
σαν τα κεράκια των πιστών στις γιορτινές κλησιές μας,
μ’ όλα τα πρέπει και τα δεν κι όλα τα παρακάλια,
πίσ’ απ’ τα χνάρια των ληστών στις πλάνες δημοσιές μας…..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-01-2011