Ο Πονος Της Αλλαγης

Δημιουργός: kal3172010, Γιαννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήμασταν πρόσωπο με πρόσωπο
Κοίταξα την αγάπη με γυμνά μάτια.
Με τύφλωσε.
Έμοιαζε εκτυφλωτική,όμορφη.
Την άγγιξα με γυμνά χέρια.
Με πλήγωσε.
Έμοιαζε απαλή,ακίνδυνη.
Έκανα λάθος.
Αυτές οι πληγές δεν γιατρεύονται με την πάροδο του χρόνου.
Σε σκοτώνουν χωρίς να πεθαίνεις.
Σε πληγώνουν χωρίς να ματώνεις.
Σε κάνουν να φοβάσαι χωρίς να τρέμεις.
Σε κάνουν να διαφέρεις χωρίς να αλλάζεις.
Γεύτηκα το μίσος χωρίς ενδοιασμούς.
Η εκδίκηση φαινόταν γλυκιά.
Όμως δεν ήταν.
Πόνεσε πιο πολύ απ' το χωρισμό.
Αν η αγάπη που αγαπάς φύγει, θα πονάς.
Αν την προδώσεις θα πεθαίνεις.
Θα πεθαίνεις κάθε φορά που θα θυμάσαι
Τα δυο μάτια που αγαπάς να κλαίνε.
Θα πεθαίνεις κάθε φορά που θα θυμάσαι
να σου λένε "Σ'αγαπώ" και μετά να χάνονται στο άπειρο.
Να χάνονται στο μαύρο πέπλο του μυαλού σου,στο κενό.
Θα νιώθεις άυλος.
Θα είσαι πάντα εκεί όπου πρέπει να είσαι
όμως θα απουσιάζεις.
Θα γελάς.
Θα φοράς μια μάσκα αλλά μετά
θα λιώνεις απ'τα καυτά δάκρια.
Θα φωνάζεις,αλλά η κραυγή σου θα χάνεται στη σιωπή.
Ο ήχος ενός τριαντάφυλλου που αγγίζει το κρυστάλλινο πάτωμα
θα ακούγεται εκκωφαντικός.
Θα ακούγεται εκκωφαντικός μέσα στη σιωπή της μοναξιάς.
Θα νιώθεις μόνος.
Θα είσαι μόνος.
Θα χάσεις στο δρόμο σου
και τη στιγμή που θα πιστέψεις ότι τον έχεις ξαναβρεί...
οι αναμνήσεις θα ξεπηδούν απ'το μυαλό σου
και θα προβάλλονται μπροστά στα μάτια σου σαν ταινία μικρού μήκους.
Θα πονάς,θα κλαις,θα ματώνεις,θα πεθαίνεις.
Η ανάσα σου θα κόβεται.
Και παρ'όλα αυτά θα πρέπει να ανέχεσαι όλους αυτούς να σου λένε:
"Η ζωή συνεχίζεται..."
Ναι.Συνεχίζεται.
Αλλά τίποτα δεν είναι όπως πριν.
Ζεις μόνο για να αναπνέεις.
Δεν υπάρχεις.
Η ψυχή σου πονάει.
Ίσως να μην νιώθει πόνο πλέον.
Η καρδιά σου παραλύει.
Πονάς...
Πονάς οικτρά...
Και οι άλλοι δεν ξέρουν πόσο...
Όμως εσύ πονάς...[align=center][I][/align][/I][I][align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-01-2011