Ας τον στους κόσμους του

Δημιουργός: ΚατεριναΘεωνα, Κατερίνα Θεωνά

ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είδα ένα ήλιο,που ζωγράφιζε τη γη
κι ύστερα κλαίγοντας,γινότανε βροχή
βροχή της νύχτας,π αργοσβήνει το λυχνάρι
και του Αχέροντα,νοτίζει το βαρκάρη.


Της νηνεμίας,λάγνος άνεμος κρυφός
να μεταλάβω με της θύελλας το φως
καταμεσήμερο,μου ζήτησε ο φονιάς
κι εγώ τον άκουσα,μ ελπίδες λησμονιάς.


Είδα έναν έρωτα,να κρύβεται θαρρείς
σε μια σχεδία,που μουρμούριζε,μπορείς
από μια αγάπη,δυνατή να λυτρωθείς
πριν μεσοπέλαγα μονάχη σου χαθείς.


Κι άφηνα γράμματα απ τις λέξεις της ψυχής
στο ξωτικό,που έπαιζε ρόλους εποχής
δεν του κομμάτιαζα τη μάσκα τ αρλεκίνου
μα έκρυβα τ όνειρο,στην έξοδο κινδύνου.


Με είδα μονάχη μου,τις φλόγες μου να σβήνω
και το κοινό να συμπονεί τον αρλεκίνο.
Εσύ δεν ήσουν που μας έλεγες πως φταις?
αστόν στους κόσμους του,την μάσκα μην του καις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-01-2011