Ο Ν Ε Ι Ρ Ο Π Α Ρ Α Β Α Τ Η Σ

Δημιουργός: stigmi

Μέσα στο ολικό ποσο δεν προσμετρηθηκα....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μες του Μορφέα την αγκαλιά να γύρω να αποκοιμηθώ
Στα σύννεφα σου τα αψηλά για πάντα να πετάω
Να τυλιχτώ σε ένα σεντόνι γαλανό από ουρανό
Να κοιμηθώ και από το ονείρεμα αυτό ποτέ μου να μην βγω

Να λούζομαι με τ άστρα σου και να χω το φεγγάρι για τιμόνι
Να με ζεσταίνουν τις νυχτιές τα χνώτα από τις ακτίνες
Κι όταν αντανακλώ σαν ήλιος, σαν ήλιος μες το άσπρο χιόνι
Σαν θύελλα να σου φυσώ αμμώδεις έρωτες και ελπίδες.

Πάψε μην πεις κουβέντα απόψε, μη!
Ο ουρανός αφήνεται
Στα χέρια της στιγμής
Πάψε μην βγάλεις άχνα απόψε, μη!
Στο όνειρο κρύβεται
Η αγάπη της στιγμής

Μες της νυχτιάς το ακρογιάλι σου ρίχνω βότσαλα μικρά
Κάνω σεργιάνι εκεί ψηλά σε ορίζοντες με ουράνια τόξα
Και ζωγραφίζω σε καμβά το πρόσωπο σου με λιλά
Μέσα στον κήπο του έρωτα σου, το άσπρο σου σώμα

Να χω του φεγγαριού την θλίψη σου στα χείλη για ταξίδι
Και να μεθώ απ τα φιλιά του έρωτα σου ήλιε, κι ας καώ
Ποτέ να μην σε αφήσω από κοντά μου πια να φύγεις
Κι όταν το τρέμουλο με πιάνει να έρθω πλάι σου, να σταθώ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-01-2011