Μη με πληγώσεις θάλασσά μου

Δημιουργός: TomMan, Θανάσης Μάνεσης

Ευχαριστώ το μέλος στίχος για την ιδέα του «Μυθικά»

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θάλασσα, αδέρφι τ’ Ουρανού
Θάλασσα, κόρη Αιθέρα
δάκρυ του ήλιου ολόχρυσο,
διαμάντι στην εσπέρα.
Μη με πληγώσεις θάλασσά μου!

Κρίνο της Γης ολόδροσο
λίκνο της Αφροδίτης,
κοντά σου θέλω να βρεθώ
σαν ’ρθει ο αποσπερίτης.
Μη με πληγώσεις θάλασσά μου!

Στον γαιοσείστη άρχοντα
πανάξιο Ποσειδώνα,
μήνυμα στείλ’ του Θάλασσα,
πεντάμορφη γοργόνα.
Μη με πληγώσεις θάλασσά μου!

Λίστρο στ’ αθάνατο νερό,
τον πλου να γαληνέψει
της βάρκας των ονείρων μου,
στα ξένα να μισέψει.
Μη με πληγώσεις θάλασσά μου!

Θάλασσα, νύχτα αστροβολιάς;
ολούθε βοή κι αντάρα,
Αιόλου μένος άνανδρο
κι οι πόθοι μου, κατάρα.

Με πλήγωσες θάλασσά μου…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-01-2011