Αργεντινή: Η πρώτη Νίκη ενάντια στην Παγκοσμι Δημιουργός: Νεφελοβάτης Γιατί ότι κι αν λεν οι τηλεβρικόλακες και τα χουντοκάναλα, Υπάρχουν κι άλλοι δρόμοι..! Εκείνοι της Ζωής..! Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info "Αργεντινή: Η πρώτη Νίκη ενάντια στην Παγκοσμιοποίηση και το ΔΝΤ! Η Ζωή του Λαού ξανάρχισε μετά τη «Χρεωκοπία» - στάση πληρωμών στους τοκογλύφους..!"
Οι γιορτές έχουν περάσει.. Οι καλικάτζαροι (του μύθου..;) σε λίγο κάτω από τη γη θα επιστέψουν, για να βρούνε το δέντρο της ζωής αναγεννημένο, και έτοιμο ν’ αντέξει άλλο ένα χρόνο ταλαιπωρίας από τη μνησικακία τους..
Όμως αυτοί που ανάμεσά μας ζουν, συνεχίζουν να ροκανίζουν τα σωθικά της χώρας, αντάμα με τις Ελπίδες και τα όνειρα ενός λαού..
Και δε μένουν εδώ, σ’ όλη την Ευρώπη, σ’ όλο τον Κόσμο το ίδιο γίνεται..
Με όσους φίλους μιλάω, αυτό που βλέπω είναι να ξεχειλίζουν από απογοήτευση, κατήφεια κι αγανάκτηση.. Μια αγανάκτηση που λίγο από την Οργή απέχει.. Και μια θλίψη, που ως τα βάθη της ψυχής ‘πα, για όσα γίνονται, και για όσα ‘θε να έρθουν..
Γιατί σημάδια από χρόνια φαινόταν.. Οι οιωνοί, τα ουράνια, τη γη, μα και την ψυχή σκοτείνιαζαν.. Αλλά δε μας άφηναν να τους δούμε, κι εμείς δε θέλαμε..
Όπως τότε, το 2001, παραμονές Χριστουγέννων..
Όταν με ανάμεικτα (όπως τα θυμάμαι εγώ) συναισθήματα, στη «ζώνη του Ευρώ», μας έβαζε ο Σημίτης (τον θυμάστε άραγε αυτό τον Σοσια-ληστή…;;;)..
Ενώ οι τηλεοράσεις βοούσαν..
Από την αγανάκτηση ενός λαού..
Που εξαθλιωμένος, το δίκιο του στους δρόμους της Αργεντινής ζητούσε..
Αλλά ας πάμε λίγο πιο πίσω..
Ας δούμε πώς έφτασε ως εκεί.. Όχι μόνο μέσω των ξεπουλημένων πολιτικών της, αλλά και με την συνεχή υποστήριξη των προδοτικών ΜΜΕ της. Και όλων όσων πίσω από απ’ αυτά κρύβονται.. Είναι ένα κείμενο, που ανατριχίλα φέρνει, μια και μας Θυμίζει.. Όλα όσα στη ζωή μας, εδώ, σήμερα συμβαίνουν..:
«Καθώς η κυβέρνηση της Αργεντινής παραιτείτο αντιμέτωπη με μία πραγματική, γενικευμένη εξέγερση και διαδηλώσεις από κάθε τομέα της κοινωνίας, ένας δημοσιογράφος του BBC με ρώτησε εάν αυτή η οικονομική και πολιτική διάλυση θα άλλαζε τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι βλέπουν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ήθελα να του απαντήσω ΝΑΙ, μα του είπα αυτό: «Θα εξαρτηθεί απόλυτα από τον τρόπο με τον οποίο θα μεταδώσουν τα γεγονότα αυτά τα ΜΜΕ»!
Μέχρι τώρα φαίνεται ότι το ΔΝΤ ξεπερνά τέτοιους σκοπέλους. Τόσο το ΔΝΤ αλλά και η παγκόσμια τράπεζα – τα δύο ισχυρότερα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα παγκοσμίως – πήραν ένα μεγάλο μάθημα από την τρικυμία που πέρασαν με την αρνητική διαφήμιση κατά τη διάρκεια της Ασιατικής κρίσης λίγα χρόνια πριν. Έτσι, έγιναν πρωτομάστορες στην τέχνη της διαστρέβλωσης των γεγονότων μέσω των ΜΜΕ.
Η κατάρρευση της Αργεντινής έχει τα αποτυπώματα του ΔΝΤ σε όλο το εύρος της. Ο πρώτος και συντριπτικά σημαντικός λόγος των προβλημάτων της χώρας ήταν η κυβερνητική απόφαση να διατηρήσει μία κλειδωμένη ισοτιμία του πέσο με το δολάριο Αμερικής. Στα επόμενα χρόνια, το δολάριο κάλπασε με αποτέλεσμα να ακολουθήσει και το πέσο την υπερτίμηση. (Εδώ βλέπετε ακριβώς τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης Σημίτη με τους επαχθείς όρους εισόδου στην ζώνη του Ευρώ. Το γιατί θα το δείτε αμέσως μετά)
Σε αντίθεση με την εντύπωση του κόσμου (αποτέλεσμα εσκεμμένης παραπληροφόρησης βέβαια), το «ισχυρό νόμισμα» δεν δημιουργεί οικονομικά εύρωστο οργανισμό. (Στην περίπτωση μας, το “ισχυρό νόμισμα” κατέστρεψε την βαριά βιομηχανία της Ελλάδας, τον Τουρισμό καθιστώντας τον πολύ ακριβότερο της γειτονικής Τουρκίας, της Αδριατικής, της Βουλγαρίας κλπ)
Ένα υπερτιμημένο νόμισμα κάνει τις εξαγωγές μίας χώρας πολύ ακριβές και τις εισαγωγές της εικονικά φτηνές. Κοιτάξτε τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το «Ισχυρό» μας δολάριο μας οδήγησε στο ιστορικό ρεκόρ των 400 δις δολαρίων αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο.
Αλλά γίνεται ακόμα πιο καταστροφικό για μία χώρα (όπως η Αργεντινή) όταν καταδικάζει τον εαυτό της σε μία κλειδωμένη ισοτιμία (Το ίδιο ισχύει για την Ελλάδα).
Για να διατηρήσει ένα υπερτιμημένο νόμισμα, μία χώρα χρειάζεται μεγάλα αποθεματικά σε δολάρια: Η χώρα πρέπει να εγγυάται ότι οποιοσδήποτε που θέλει να ανταλλάξει ένα πέσο με ένα δολάριο θα είναι σε θέση να το κάνει. Εδώ ήταν και ο κομβικός ρόλος του ΔΝΤ: Οδήγησε την Αργεντινή στον δανεισμό κολοσσιαίων ποσών για αυτή την «εγγύηση». (εμείς αντίστοιχα θα χρειαζόμασταν αποθεματικά σε Ευρώ. Έχουμε ή Έχουμε ήδη χρεοκοπήσει και δεν το γνωρίζουμε…;)
Εάν αυτό δεν αρκούσε, το ΔΝΤ έθετε έναν όρο για τον δανεισμό στην κυβέρνηση. Την δημιουργία ενός «προγράμματος σταθερότητας» που θα οδηγούσε σε μηδενικό έλλειμμα. Δεν είναι όμως ούτε απαραίτητο, ούτε επιθυμητό για μία κυβέρνηση να ακροβατεί σε έναν προϋπολογισμό σε περίοδο μάλιστα ύφεσης, όταν τα έσοδα από φόρους μειώνονται ενώ οι κοινωνικές δαπάνες αυξάνονται. (Όπως ακριβώς γίνεται τώρα στην Ελλάδα με το περιβόητο πρόγραμμα σταθερότητας για να μειωθεί το έλλειμμα).
Ο στόχος μείωσης του ελλείμματος, η εφαρμογή του προγράμματος σταθερότητας δηλαδή, μπορεί να μην τεκμηριώνεται με οικονομικούς όρους, αλλά έχει μεγάλη αξία στην δημιουργία εντυπώσεων. Εστιάζοντας στον τομέα των κρατικών δαπανών, το ΔΝΤ κατάφερε να «πείσει» την συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ ότι όλα τα δεινά της Αργεντινής οφείλοντο στις «ασύστολες κρατικές δαπάνες». (δεν σας προξενεί εντύπωση ότι όλοι ξαφνικά ανακάλυψαν τον ζημιογόνο δημόσιο τομέα; Δεν σας προβληματίζει η κουστωδία των ελεεινών δημοσιογράφων που ξαφνικά χειροκροτούν τις προσπάθειες για συμμάζεμα των δαπανών του κράτους όταν προεκλογικά ξιφουλκούσαν εναντίον των θέσεων Καραμανλή;)
Το ΔΝΤ τώρα υποστηρίζει ότι ήταν ενάντια στο «κλείδωμα» της συναλλαγματικής ισοτιμίας Ευρώ – Δολαρίου που «επέφερε» αυτόν τον μαζικό δανεισμό! Οι ιθύνοντες του ΔΝΤ υποστηρίζουν ότι προέβησαν σε αυτές τις ενέργειες για να «ικανοποιήσουν» τις απαιτήσεις της τοπικής κυβέρνησης. (Να υποθέσουμε ότι και στην Ελλάδα θα είναι ενάντια στον δανεισμό; Αν ναι, γιατί έρχεται; Για άτοκη χρηματοδότηση;)
Είναι σαν κάποιοι να προσπαθούν να μας πείσουν ότι η Αργεντινή υπαγόρευε στις ΗΠΑ πολιτική! Οπωσδήποτε αυτή η ιστορία δεν στέκει, αλλά για να το αποδείξεις (ποιος δηλαδή έδινε τις «εντολές» και έπαιρνε τις αποφάσεις) είναι σα να προσπαθείς να ακολουθήσεις την ροή ιεραρχίας της Αλ Κάιντα. Οι συνελεύσεις του ΔΝΤ, οι συμβουλευτικές υπηρεσίες στους υπουργούς και όλες οι συζητήσεις ήταν μυστικές. (Σας θυμίζει κάτι αυτή η μυστικοπάθεια; To “Olympia” όμως είχε αποκαλύψει ότι οι σύμβουλοι του ΔΝΤ είχαν ήδη κληθεί. Ο Γ. Παπανδρέου τότε το διέψευδε, χθες όμως το παραδέχτηκε ευθαρσώς. Μετά τα προεκλογικά ψέμματα έχουμε και τα μετεκλογικά)
Υπάρχει όμως μία τάξη μεγέθους για σύγκριση αυτών των ¨δράσεων του ΔΝΤ. Το 1998, υποστήριξε υπερτιμημένα νομίσματα στην Ρωσία και την Βραζιλία δίνοντας κολοσσιαία δάνεια με τεράστια επιτόκια. Και στις δύο περιπτώσεις τα νομίσματα κατέρρευσαν, όμως οι χώρες ωφελήθηκαν από την υποτίμηση. Ο δείκτης ανάπτυξης της Ρωσίας το 2000 ήταν ο μεγαλύτερος τα τελευταία 20 χρόνια.
Και η Αργεντινή θα καταφέρει να συνέλθει, τώρα που υποτίμησε το νόμισμα της και «αθέτησε» την υποχρέωση αποπληρωμής του εξωτερικού της χρέους. Ο λαός της όμως πήρε ένα γερό μάθημα και πλέον θα απαιτεί πάντα κυβερνήσεις που θα έχουν την θέληση να συγκρουστούν με το ΔΝΤ και να εφαρμόσουν πολιτικές που θέτουν σε προτεραιότητα το Εθνικό συμφέρον. (Ο εξωτερικός δανεισμός της Ελλάδας δεν υπερβαίνει το 20% του συνολικού της χρέους! Οι μεγαλύτεροι πιστωτές του κράτους είναι οι Έλληνες πολίτες!)
Η Ουάσινγκτον βέβαια είχε άλλη άποψη: «Είναι σημαντικό για την Αργεντινή να συνεχίσει να συνεργάζεται («work through» Η ακριβής έκφραση) με το ΔΝΤ για να εφαρμόζει «ορθές πολιτικές», είπε ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Ari Fleischer ακριβώς πριν την κατάρρευση! Για το ΔΝΤ βλέπετε, η λέξη αποτυχία δεν υπάρχει.
Δρ Weisbrot, Οικονομολόγος, Center for Economic & Policy Research στην Washington, D.C.»
Πηγή: http://olympia.gr/2010/02/12/%CF%84%CE%BF-%CF%86%CE%B9%CE%AC%CF%83%CE%BA%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%BD%CF%84-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%81%CF%81%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%BF/
Ναι για τους Αμερικάνους ήταν σημαντικό να συνεχίσει η Αργεντινή, να συνεργάζεται με τους τοκογλύφους τους Αμερικάνους (στην υπηκοότητα τουλάχιστον..). Μια και ήθελα να φάνε κι άλλα λεφτά κι ας ήταν ματωμένα..
Όμως σ’ εμάς η προειδοποίηση ήρθε.. Αλλά κανένα χουντοκάναλο δεν την μετέδωσε..
Και όσον αφορά τι έκανε ο Τζέφρη – Γιωργάκης, μαζί με την ξεπουλημένη συμμορία του, το ξέρουμε..
Και τα αποτελέσματα των επιλογών που τον έβαλαν να κάμει για να μας ξεπουλήσει, στο πετσί μας τα ζούμε..!
Κι όμως μας τα είπαν ξεκάθαρα..:
«8/5/10
H πρόεδρος της Αργεντινής προειδοποιεί Παπανδρέου για το ΔΝΤ και προβλέπει κοινωνικές αναταραχές στην Ελλάδα
Προειδοποίηση-τρόμος για την Ελλάδα από την πρόεδρο της, παθούσης λόγω ΔΝΤ, Αργεντινής, Christina Fernandez De Kirchner, για τα εξοντωτικά οικονομικά μέτρα λιτότητας που δέχθηκε η κυβέρνηση Παπανδρέου:
«Τα άγρια μέτρα λιτότητας θα συναντήσουν αντίσταση. Θα τελειώσουν άσχημα στην Ελλάδα. Τα οικονομικά μέτρα που πήραν θα πυροδοτήσουν κοινωνική αναταραχή, όπως αυτή που αντιμετώπισε η χώρα μας την περασμένη δεκαετία".
«Οι συνταγές που επιβάλλονται τώρα στην Ελλάδα είναι ταυτόσημες με αυτές που εφαρμόστηκαν εδώ το 2001 στην Αργεντινή»....
Με αυτές τις δηλώσεις σε δημοσιογράφους στην Αργεντινή η Kirchner, υπογραμμίζοντας τις ομοιότητες μεταξύ της κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα και την κοινωνική, πολιτική και οικονομική κρίση που συγκλόνισε την Αργεντινή προτού η χώρα κηρύξει στάση πληρωμών.
Η ισχυρή μεσαία τάξη της Αργεντινής, που αποτελούσε τη «ραχοκοκαλιά» της κοινωνίας και της οικονομίας της, σταδιακά διαλύθηκε προς όφελος μίας ολιγάριθμης διεφθαρμένης οικονομικής και πολιτικής ελίτ.
Το 60% του πληθυσμού σε μία δεκαετία βρέθηκε κάτω από το όριο της φτώχειας με το 55% των εργαζομένων να είναι ανασφάλιστοι.
Η διόγκωση του δημοσίου τομέα, η διαφθορά και η φοροδιαφυγή απεδείχθησαν, όπως και στην περίπτωση της Ελλάδας, καρκινώματα για την οικονομία.
Ο πληθωρισμός καταδυνάστευε τη χώρα, οι τιμές, μήνα με το μήνα, αυξάνονταν ραγδαία και οι πολίτες έβλεπαν, ανήμποροι να αντιδράσουν, το νόμισμά τους να χάνει καθημερινά την αξία του.
Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, το χρέος της Αργεντινής ανήλθε στο 41% από 29% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, μεταξύ 1993 και 1998.
Το 1997, η γειτονική Βραζιλία βρέθηκε σε βαθιά κρίση, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα την υποτίμηση του βραζιλιάνικου νομίσματος κατά 50% της αρχικής του αξίας. Οι εξαγωγές της Αργεντινής προς τη Βραζιλία εκμηδενίστηκαν, ενώ αυξήθηκαν κατακόρυφα οι εισαγωγές.
Παράλληλα, η άνοδος της τιμής του δολαρίου, με το οποίο ήταν συνδεδεμένο το Αργεντίνικο νόμισμα, κατέστησε τα προϊόντα της Αργεντινής μη ανταγωνιστικά στις διεθνείς αγορές, πλήττοντας θανάσιμα κάθε κλάδο παραγωγικής δραστηριότητας.(Εδώ έχουμε το ευρώ)
Το 1998, η Αργεντινή είχε φτάσει να δανείζεται από τις διεθνείς κεφαλαιαγορές με επιτόκιο 10,5% και αναγκαστικά κατέφυγε για πρώτη φορά στο ΔΝΤ.
Το ΔΝΤ είχε χορηγήσει δάνεια 7,2 δισ. δολ. το 1999 και 39,7 δισ. δολ. τον Δεκέμβριο του 2000, όμως οι όροι ήταν ασφυκτικοί. Οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων μειώθηκαν και οι καταθέσεις πάγωσαν.
Την ίδια περίοδο, οι επενδυτικές τράπεζες συνέχιζαν να προωθούν το χρέος της χώρας στη δευτερογενή αγορά ομολόγων, με ακόμα υψηλότερες αποδόσεις. Προώθησαν ένα Debt Swap (ανταλλαγή χρέους), όπου οι ιδιοκτήτες ομολόγων αποκτούσαν το δικαίωμα να πάρουν νέα ομόλογα μεγαλύτερης διάρκειας με ευνοϊκότερους όρους. Το σκεπτικό ήταν να μεταφερθεί η εξόφληση του χρέους από το 2001 στο 2005. Πράγματι, 30 δισ. δολάρια άλλαξαν διάρκεια ζωής και επτά επενδυτικές τράπεζες εισέπραξαν 100 εκατ. δολάρια σε προμήθειες.
Όμως, μέσα σε μερικές μόλις εβδομάδες, η Αργεντινή κατέληξε ξανά χωρίς χρήματα, γιατί οι αγορές δεν πείστηκαν για την αποτελεσματικότητα της οικονομικής πολιτικής της.
Στα τέλη του 2001, η κρίση οδήγησε την κοινωνία σε σημείο ανάφλεξης. Το ξέσπασμα της λαϊκής οργής ήλθε, όταν ο κεντροαριστερός ντε λα Ρούα, απαγόρευσε την ανάληψη μετρητών από τις τράπεζες, πέραν του ποσού των 250 δολαρίων το μήνα.
Εργάτες, υπάλληλοι και αγρότες μάχονταν στους δρόμους της Αργεντινής και ο Ντε λα Ρούα πρόλαβε να διαφύγει με ελικόπτερο από την ταράτσα του προεδρικού μεγάρου, για να γλυτώσει από την οργή του Λαού.
Ο νέος πρόεδρος, Νέστορ Κίρτσνερ, έκανε στάση πληρωμών και δεν αναγνώρισε το χρέος. Δεν συμπεριέλαβε ούτε ένα νεοφιλελεύθερο οικονομολόγο στο επιτελείο του και απαίτησε από τους δανειστές και το ΔΝΤ τη διαγραφή του.
Μετά από πολύμηνες διαπραγματεύσεις, οι δανειστές και το ΔΝΤ διέγραψαν το 75% της οφειλής και δέχθηκαν την αποπληρωμή των υπολοίπων με προνομιακούς όρους.
Το πάλεψαν και το κέρδισαν.
Οι τόκοι των ληξιπρόθεσμων δανείων δεν αναγνωρίστηκαν ποτέ από την Αργεντινή, παρά το ότι αρχικά είχε συμφωνήσει να τους πληρώσει.
Τώρα η Αργεντινή αργά, αλλά σταθερά, έχει μπει στο δρόμο της οικονομικής ανάπτυξης.
Σήμερα, η χώρα κατηγορεί το ΔΝΤ για κακοδιαχείριση της κρίσης του 2001-2002 και επισημαίνει ότι μπορεί να μιλά για οικονομική ανεξαρτησία, μακριά από την επίβλεψή του. Φέτος αναμένει ανάπτυξη από 3,5% ως 5%.
Όσο για το υπόλοιπο του χρέους έκανε πρόσφατα μία πρόταση για αποπληρωμή 34 σεντς στο ένα δολάριο....
Πηγή: http://tiresias-press.blogspot.com/2010/05/h_08.html»
Αλλά όχι μόνο δεν τους άκουσαν , μα και υπέγραψαν το μνημόνιο του ξεπουλήματος..
Άραγε αν άκουγαν, αν υπήρχε κάποιος σ’ αυτή τη ριμάδα τη βουλή, που τη χώρα του νοιαζόταν, τι θα μπορούσε να γίνει..;
Ας δούμε λοιπόν τι έγινε στην Αργεντινή, όταν σταμάτησαν τη συνεργασία..:
«H Αργεντινή δείχνει το δρόμο στην Ελλάδα - Θριαμβεύει η οικονομία της χωρίς το ΔΝΤ.
H Αργεντινή δείχνει το δρόμο στην Ελλάδα.
Η αποκομμένη οικονομία της Αργεντινής, χωρίς να είναι στην Ε.Ε., χωρίς να έχει ευρώ, χωρίς να έχει την στρατηγική σημασία της Ελλάδας, χωρίς να έχει την βαλκανική ενδοχώρα, αλλά όντας μία οικονομία που εξοβέλισε το ΔΝΤ μετά την πτώχευσή της το 2001 και πορεύτηκε ολομόναχη, ανατύσσεται την τελευταία πενταετία με τους ταχύτερους ρυθμούς ανάπτυξης ολόκληρης της Νότιας Αμερικής και σήμερα ο κίνδυνος χρεοκοπίας της Αργεντινής θεωρείται από τις αγορές μικρότερος σε σχέση με εκείνον της Ιρλανδίας, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Μπλούμπεργκ.
Το κόστος ασφάλισης έναντι του κινδύνου μη αποπληρωμής του χρέους της Αργεντινής για πέντε χρόνια -το λεγόμενο credit default swap (cds)- μειώθηκε εντυπωσιακά το τελευταίο εξάμηνο κατά 413 μονάδες βάσης (4,13 εκατοστιαίες μονάδες) στις 582 μονάδες βάσης.
Το αντίστοιχο κόστος για τα ιρλανδικά ομόλογα αυξήθηκε στο ίδιο διάστημα από τις 355 μονάδες βάσης στις 609 μονάδες βάσης.
Η στάση των αγορών έναντι της Αργεντινής, η οποία χρεοκόπησε το 2001, βελτιώνεται, καθώς η Κεντρική Τράπεζα της χώρας προβλέπει ότι η οικονομία της αναπτύχθηκε με ρυθμό 9% το 2010, χάρη στη ρύθμιση μέσω swap του ανεξόφλητου χρέους της ύψους 12,2 δις. δολαρίων και του ύψους ρεκόρ της σοδειάς σόγιας.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Μπλούμπεργκ, τα cds της Αργεντινής είχαν υποχωρήσει κάτω από το αντίστοιχο επίπεδο των ελληνικών cds πριν από σχεδόν έξι μήνες.
«Η Αργεντινή αναλαμβάνει μια πολύ ενεργητική πρωτοβουλία για να αντιμετωπίσει αυτά που πρέπει να αντιμετωπίσει» είπε ο κ. Τζεφ Γκριλς, εκπρόσωπος της αμερικανικής επενδυτικής εταιρίας Greenwich.
Αλλά βέβαια η Αργεντινή μπορεί να μην έχει αυτά που αναφέραμε στην αρχή, αλλά δεν έχει - ή τουλάχιστον δεν έχει εν αφθονία - και διαβρωμένη πολιτική ελίτ που "στίβει" τους απλούς ανθρώπους για να θησαυρίζουν οι ξένοι και οι εγχώριοι τραπεζίτες που εν συνεχεία χρηματοδοτούν την παραμονή τους στην εξουσία...
defencenet.gr
http://www.ramnousia.com/2011/01/h.html»
Ναι έτσι απλά.. Μόλις τους τραπεζίτες, τα λαμόγια, τους τοκογλύφους, τους ξεπουλημένους πολιτικούς, δημοσιοκάφρους, και λοιπούς εφιάλτες, έδιωξαν, τότε, και Μόνο Τότε, άρχισαν να συνέρχονται.. Σα λαός, σαν κράτος, σαν Άνθρωποι..
Και σήμερα αν μη τι άλλο, μπορούν να πουν:
«Περάσαμε δύσκολα γιατί ξεχάσαμε,
όμως καταφέραμε τα σκουλήκια εκεί που ανήκουν να στείλουμε..
Στο χώμα!!»
«Να θυμηθούμε» χρειάζεται ότι,
Πρώτα στην Αργεντινή,
Ο Λαός,
Νίκησε την,
«Παγκοσμιοποίηση» τους!:
Μια και ότι συνέβη εκεί,
Κι εδώ το Ζούμε…
Εκείνοι, Λευτερώθηκαν..!
Εμείς…;;;;
Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-01-2011 | |