Η Αγριόχηνα

Δημιουργός: La Petite, ΧΙΩΤΗ ΣΩΤ. ΕΙΡΗΝΗ

Καλημέρες...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η ΑΓΡΙΟΧΗΝΑ


(ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ)
(αποσπάσματα από το βιβλίο του Πωλ Γκάλλικο: "η αγριόχηνα" (εκδόσεις Ωκεανίδα), που (ξανά)διάβασα, αυτές τις μέρες... ένα διήγημα σα πίνακας ζωγραφικής...)


1."Είν' έρημος τόπος, μοναχικός, που τον κάνουνε μοναχικότερο οι κραυγές και οι κρωγμοί των άγριων πουλιών που φτιάχνουν τις φωλιές τους δίπλα στους βάλτους και τις αλυκές: αγριόχηνες και γλάροι και πάπιες κι αγριομπεκάτσες, που πετάνε όλη μέρα πάνω από τις λιμνούλες... γκρίζα και μπλε κι ανοιχτοπράσινα είναι τα χρώματα, διότι όταν οι ουρανοί σκοτεινιάζουνε στους μεγάλους χειμώνες, τα νερά των ακτών και των βάλτων αντικατοπτρίζουν τη ψυχρή μελαγχολία τους..."

2. "Κατέγραφε τη μοναξιά και την αλμυρή αίσθηση του θαλασσινού ψύχους, την αιωνιότητα και τη διαχρονικότητα των βάλτων, τη ζωή και τα ένστικτα των άγριων ζώων, την αβεβαιότητα της πτήσης και το φόβο του κενού, τις σκιές που χάνονται με το ξημέρωμα και τις σκιες που έρχονται με το φεγγαρόφωτο.."

3.'Ορμησε στο μώλο κι έστρεψε τα μάτια όχι προς τη μακρινή θάλασσα απ΄ όπου θα περίμενε να ξεχωρίσει το πανί της βάρκας, αλλά προς τον ουρανό που έβαφε ολόχρυσο το λευκό αγριοπούλι. Και η συνειδητοποίηση της επερχόμενης μοναξιάς έσπασε μέσα της το φράγμα κι άφησε να ξεχυθεί η πλημμύρα της αγάπης. Δάκρυα ασυγκράτητα.
Και η άγρια ψυχή της επικοινώνησε με την άλλη άγρια ψυχή, και σαν να πετούσε τώρα κι αυτή μαζί με το τεράστιο πουλί στο βραδινό ουρανό..."

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-01-2011