Κι όμως ξεχάστηκα

Δημιουργός: αντικλείδι, πελαγία Σ. κουκίδου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

« κι όμως ξεχάστηκα »

Μπορεί ενθύμιο να`μαι εγώ, ένα γαρύφαλλο θαρρώ
μπορεί να έπαιζα στο "Ζ" πρώτη μούρη
άλικο χρώμα ζωηρό και ένα σφίξιμο απαλό
απ`άγιο χέρι στοργικό, που μ`είχε γούρι

αλλά ξεχάστηκα

Ίσως να είμαι ακορντεόν, σε έναν "Θίασο" ψυχών
με πλέρια χρήση από αταίριαστο μπουλούκι
κάθε που ερχότανε λοιπόν, πάτσι το χτες με το παρόν
- ασυμφωνία κυριών - τράβαγα λούκι

κι όμως ξεχάστηκα

Η μήπως γράμμα ερωτικό, που`βαλε ένα αερικό
μέσ`σε μπουκάλι να θρηνεί ό τι έχει χάσει
να ψάχνει κάποιον δυστυχώς, σε μια ταινία προσεχώς
να βρει στον δρόμο του, να μη το προσπεράσει

μα πάλι χάθηκα

Παίρνω στα χέρια την ζωή μου τελικά
να`μαι απόφαση μιας "Νύχτας που θα μείνει"
να στροβιλίζομαι βοριάς στα λαϊκά
ν`ανάβω βλέμματα, να σβήνω αδρεναλίνη
να κλαίω για σένανε, που χάνω, ειδικά

σαν μια γυναίκα, που για έρωτα διψά

και ό τι γίνει..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-01-2011