Μια βόλτα ακόμα

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μου χρωστάς μία βόλτα ακόμα
και μια μικρή σιωπή, φόρο τιμής πως τελειώσαμε.
Ενός λεπτού όλου κι όλου.
Να προλάβω να πω για την άγρια θάλασσα
για το νήμα του χρόνου που δεμένο στα δάχτυλα
τρικυμίζει δειλά την αρχή μου.
Και για εκείνο το ανθισμένο τριανταφυλλί της κουρτίνας
που φοράει ο ορίζοντας λίγο πριν δύσει.
Να προλάβω να υπάρξω την ώρα που χάνεσαι.
Μια τόση δα νυχτερινή συνουσία. Κι αν τόσο δύσκολο είναι
-όπως πάντοτε ήταν-
κλείσε τα μάτια σου σαν τότε κι ονειρέψου.
Δεν θα σου πω για το απάγκιο των ματιών σου
μήτε τα χέρια μου θα αφήσω να πιαστούν
από κάποια σου λέξη. Μα έχω άρνηση ακόμα.
Δεν σε χόρτασα, όχι.
Κάθε μέρα πεινάω και πιο πολύ για ένα φιλί σου
κάθε νύχτα κουρνιάζω σαν άστρο κοντά σου
κι ως το πρωί κουβεντιάζω τα χείλη σου με ευχές.
Κάποτε –τι λέξη κι αυτή-
σ’ αγαπούσα κρυμμένη στις σιωπές.
Τώρα πια δεν το αντέχω αυτό το παιχνίδι.
Έχω ανάγκη ένα στίγμα επαφής, μια σφραγίδα από ύλη στα χείλη
κι ύστερα στείλε με αν θες στο παραπέρα σύμπαν
εξαϋλωμένη κι αβέβαιη, να βρω το σκοπό μου.
Μόνο πάρε με απόψε απ’ το χέρι
κι έλα μαζί μου κι εσύ.
Θέλω να μάθω να αγαπώ όπως δεν πρόλαβα.
Μάθε τι θέλεις να προλάβεις να αγαπάς.
Και πριν να βγούμε από το όνειρο, ούτε κουβέντα μη μου πεις.
Για να πάψω τον πόνο, δώσε μου λίγο μοναχά βελούδο απουσίας
κι εγώ επιδέξια τρυπώντας την κενή μου ψευδαίσθηση
θα ράψω μια νύχτα για’ σένα κι εμένα.
Με ένα φεγγάρι σαν κι εκείνο που μου’ πες.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-01-2011