Μια μέρα θα πεθάνω

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το σώμα μου σχεδία σε ναυάγιο
Οι λέξεις μου πουλιά που αποδημούν
Τελειώνει της ψυχής μου το κουράγιο
Τα όνειρα που είδα δεν αρκούν
Μετάνιωσα μονάχα για δυο πράγματα
Για όσα δεν προσπάθησα πολύ
Που πίστεψα πως έζησα τα θαύματα
Και άναψα τσιγάρο στη βροχή…

Τα πάντα εξαρτήματα του σύμπαντος
Αγάπες τραπουλόχαρτα κλειστά
Με βάση τα στοιχεία του προβλήματος
Ο έρωτας πεθαίνει σιωπηλά
Αντάμωσα της μνήμης το στερέωμα
Συντρίμια από εικόνες θλιβερές
Το κράτησα εκείνο το σημείωμα
Για να ’χω συντροφιά τις Κυριακές…

Περπάτησα μια νύχτα ως τα σύνορα
Και μάζεψα κυκλάμινα νεκρά
Κοιμήθηκα χαράματα στα σύννεφα
Και ξύπνησα στεγνός στην αμμουδιά
Μια μέρα θα πεθάνω, και τι έγινε?
Τα πάντα θα ‘χουν γίνει ουρανός
Κανένας αιωνίως δεν παρέμεινε
Μονάχος του πλάγιάζει ο Θεός…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-01-2011