Διχάλα παραπόταμου

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ivandro9
(του έρωτα….του καημού….και του ονείρου…..)

Πέτρινα σύννεφα με φως σε αστέρια κελαρύζουν
να σ’ αγαπούν παλέψανε, μα όμως δεν σε ορίζουν
και πάνε σ άστατο βοριά, που δυστροπεί και λέει:
«Τι να σας κάνει; Χαίρεται της ξαστεριάς τα ελέη»

Διχάλα παραπόταμου, με την καρδιά του αλήτη
κυλά νερό τις Χειμωνιές, στου ποταμού την κοίτη,
δεν αγαπά την όχθη του, δεν χαίρεται τη γη του,
έχει τρελά ερωτευτεί την όμορφη τη πηγή του…

Ψηλή κορφή του ορίζοντα, που ‘ναι γεμάτη χιόνι
τον ουρανό δεν αγαπά, τον ήλιο τον αγχώνει..
τους αποκρούει άκαρδα…τους διώχνει με το «ΜΗ» της…
μονάχα στον Αυγερινό χαρίζει το κορμί της…

Κι εσύ που διχογνώμησες προτού να σε τυλίξω
και μου ‘πες: «Άλλος θα ‘ρθει εδώ,… σε σένα δεν θ’ ανοίξω»
με τεμαχίζει μάτια μου, το βλέμμα σου το λάβρο,
σαν να μου λέει: «Γι’ αλλού πετώ….άλλες φωλιές για νά ‘βρω»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-01-2011