Δυστυχώς Διαχρονικό

Δημιουργός: mila moy, Δήμητρα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να τελειώσω τις σπουδές μου. Αυτό μου λένε όλοι.

Να τελειώσω να κάνω τι;

Να μπω στην ουρά πίσω από χιλιάδες άλλους νέους και μεγάλους που έχουν πάρει ένα πτυχίο χωρίς χρησιμότητα;

Το πτυχίο είναι μόνο το κουδούνι της πόρτας.

Να τελειώσω για να αρχίσω να παρακαλάω,

να χτυπάω πόρτες δίχως οικοδεσπότες,

τα έξοδα να τρέχουν κι εγώ να ''χαμογελάω''.

είμαι ένα παιδί κι όμως τα όνειρα που μόλις έκανα το ένα βλέπει το άλλο να χάνεται.

Πρέπει να παλέψω με το ''τέρας πολιτεία'' με φίλους προδότες και αγάπες ψεύτικες.

Φως μου, δωσ' μου λίγη από τη λάμψη σου.

Φως μου, δωσ' μου λίγη από τη δύναμή σου.

Πιάσε μου το χέρι και ξενάγησε με στης ζωής τους δρόμους.

Είμαι ακόμα νέα και τα όνειρα μου θρυμματίζονται,

μα υπάρχει ακόμα ελπίδα!

Κάποτε υπήρχε φιλία.

τώρα είναι θέμα χρόνου για να αποδειχθεί το αντίθετο.

Κάποτε υπήρχε αγάπη.

τώρα δεν υπάρχει παρά μόνο η έννοιά της.

Κάποτε υπήρχε πολιτεία,

που τώρα έχει μετατραπεί σε τέρας που παραμονεύει με ανοιχτό το στόμα.

Τα όνειρα σβήνουν

και μέχρι το τέλος παλεύουν να νικήσουν.

Η δικαιοσύνη χάθηκε

κι εγώ δεν είμαι δυνατή για να κερδίσω.

Δε θέλω να σβήσω με όνειρα ανεκπλήρωτα,

δε θέλω να σβήσω χωρίς αγάπη,

ΔΕΝ ΘΑ ΣΒΗΣΩ ΧΩΡΙΣ ΠΑΛΗ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-01-2011