Σχεδόν

Δημιουργός: ΡΟΔΟΔΑΚΤΥΛΗ ΑΥΓΗ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μοιάζει ωραία έτσι που ξυπνά η πόλη
Και τα φανάρια έχουν νόημα ξανά
Κάνω καφέ, νιώθω μισή κι ας είμαι όλη
Κοιμάσαι μέσα που ‘ναι πάντα σκοτεινά

Κάθε τσιγάρο που ανάβω ίδια γεύση
Ίδιοι κι οι κόμποι που καπνίζει το μυαλό
Σαν τη φωτιά με τον καπνό τους έχεις δέσει
Μα δεν μου φτάνει να τους λύσω το νερό

Κοιμάσαι μέσα τόσο ήσυχος κι ωραίος
Κι εγώ παράλογη, τρελή ψάχνω αφορμές
Λες πως δεν είσαι όσο φαίνεσαι σπουδαίος
Να μην μετράω τις κρυφές σου τις στιγμές



Με χαρακώνεις μ’ ολ’ αυτά που θες να σβήσω
Ύστερα γίνεσαι δικός μου στο παρόν
Τα θέλω όλα και δεν πάω βήμα πίσω
Μα καταφέρνεις και μ’ αφήνεις στο σχεδόν

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-01-2011