Η αποστασία της καύτρας

Δημιουργός: ΡΟΔΟΔΑΚΤΥΛΗ ΑΥΓΗ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια μέρα η καύτρα φώναξε «Φτάνει πια! Ελευθερία!
Τσιγάρο κάψε μόνο σου! Θέλω αυτονομία!»
Πήρε τα μπογαλάκια της και κάτι οικονομίες
Είπε «Καλά να τα περνάς! Πάω σ’ άλλες πολιτείες!»

Ανέβηκε στον άνεμο, μάλιστα πρώτη θέση
Κι αν στην αρχή ζαλίστηκε και τρόμαξε μην πέσει
«Αυτή ‘ναι ρε, λέει, ζωή! Μπροστάρης στο τσιγάρο
Δε γίνομαι εγώ ξανά! Βρε κάλλιο να φουντάρω!

Ορκίζομαι από δω και μπρος στο δρόμο πάντα να ‘μαι,
Να πίνω, να γλεντοκοπώ, στιγμή να μην κοιμάμαι
Και του τσιγάρου πείτε του πως πια δε με ορίζει!
Αν θέλει ας ψάξει να με βρει μαζί μου ν’ αλωνίζει!»

Το τσιγαράκι το ‘μαθε, του άρεσ’ η ιδέα,
Έφτιαξ’ ένα δισάκι και… βόλτες κόβουν παρέα…
Η αποστασία όμως αυτή μη βγει, παιδιά, παραέξω,
Κάυτρες, τσιγάρα φύγανε χαρμάνι δεν θ’ αντέξω…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-01-2011