Παντοτινή μου συντροφιά

Δημιουργός: Ιφιγένεια

Αφιερωμένο σε όλους εκείνους που έχουν επιλέξει αυτή τη συντροφιά για παρέα τους και προσπαθούν να μας πείσουν πως τους αρέσει.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε είδα να καλπάζεις στο άσπρο άλογό σου
παράξενα ωραία, θελκτική
κι άκουγα το πικρό παράπονό σου
για τη ζωή.

Έλεγες πως κανένας δε σε θέλει
πως τους τρομάζει μία σου ματιά
πως κάθε που απλώνεις κάποιο χέρι
φεύγουν μακριά.

Είδα απ'τα μάτια σου να στάζει δάκρυ
λυγμό μες τη σπασμένη σου φωνή
κι ένιωσα λύπη στης καρδιάς την άκρη
πόνο μες την ψυχή.

Πλησίασα με τόλμη το άλογό σου
το χέρι σου μου άπλωσες δειλά
και σου είπα να με κάνεις σύντροφό σου
παντοτινά.

Κι όπως καλπάζαμε σε ανέμου μονοπάτια
το όνομά σου ρώτησα δειλά
γύρισες και με παγωμένα μάτια
μου είπες, Μοναξιά.

Φοβήθηκες πως θα' θελα να φύγω
μα εγώ δεν τρόμαξα σταλιά
και συνεχίζω να είμαι στο πλευρό σου
γιατί είσαι η πιο γεμάτη συντροφιά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-09-2005