Προσμονή

Δημιουργός: nea xrysi

Όνειρο ήτανε...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με λαχτάρα σου απλώνω το χέρι
χωρίς θορυβώδεις προσφωνήσεις.
Σε καρτερώ και προσμένω στα μέρη
που ονειρευτήκαμε μαζί, να γυρίσεις.


Το χαμόγελό σου ζεστό κι ανθισμένο
-Θεέ μου πόσο κρυώνω δίχως αυτό-
Το λουλούδι της ψυχής μου ανοιγμένο
στην Άνοιξή σου πως να αντισταθώ!


Μην προσπερνάς, μην κρατάς αποστάσεις
μείνε ή πάρε με σε ταξίδια χωρίς προορισμό.
Θα προχωρήσουμε δίχως πια στάσεις
ώσπου να βρούμε τον δικό μας σταθμό.


Την δικιά μας Ιθάκη! Κι ας μην έχουμε χάρτη
τα βήματά μας βγάζουν στο δικό της ουρανό.
Εκεί μας οδηγεί του ονείρου τ’ αδράχτι
λίγο πριν σβήσουν τ’ άστρα στο πρωινό.


Χρυσή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-01-2011