Αμάνικο μπλουζάκι Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος ...απάντηση στο 'Εγκλωβισμένη αγάπη' Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info [I][B][align=center]Ἀμάνικο μπλουζάκι
~~
Ἀργὰ σὲ πῆρε ὁ πόνος κοριτσάκι
πάει τὸ καράβι, βούλιαξε, γιατί ἔμπασε νερὰ
κι ὁ καπετάνιος ἀπ’ τὸ δάκρυ πνίγηκε στὸ χαντάκι
ἔλιωσε τὸ χαρτί του κι ἦταν φτιαγμένο μὲ μεράκι
ΚΡΙΜΑ, ΕΣΥ τὸ θέλησες
δὲν πρόλαβε νὰ φτάσει τὴ στεριὰ
μοῦ εἶπες ‘πῆρα τὶς ἀποφάσεις μου καὶ βρίσκομαι ἀλλοῦ’
- τὰ λόγια σου εἶναι αὐτά, μὴν λὲς πὼς σ’ ἀδικῶ -
ὅπου κι ἂν εἶσαι, ὅ,τι κι ἂν κάνεις, ὅπως περνᾶς
θὰ ‘χεῖς τὸ βάρος μὲς τὰ σπλάχνα, κοριτσάκι
γιατί ἐτούτη ἡ γαμημένη σου ἀγάπη, δὲ θὰ περάσει
καὶ ἡ ψυχή σου ἡ πληγωμένη δὲ θὰ γιατρευτεῖ ποτὲ
ΓΙΑΤΙ;
μὰ ἐπειδὴ θὰ οὐρλιάζει πὼς ἀδίκησε τὸ ἄλλο τῆς μισὸ
πάνω στὴν τρέλα τὴν ἐφηβικὴ καὶ τὴν ἐκδίκηση
«..ἦταν μία λόξα νεανικὴ ποὺ τώρα ἔχει περάσει...»*
καὶ πάντα θὰ πετάγονται στὸν ὕπνο οἱ ἐνοχὲς
γιὰ νὰ ζητοῦν δικαίωση γιὰ ὅ,τι εἰπώθηκε κι ὅ,τι ἀδικήθηκε
μὰ ΕΓΩ θὰ λείπω ἀπὸ ἐκεῖ γιὰ ν’ ἀπαντήσω
μοῦ ἔκλεισες τὸ στόμα
ἐνῶ ὠρυόμουν ἀπὸ ἀπωθημένα, τύψεις κι ἐνοχὲς
φωνάζοντας πὼς κάτι κόπηκε στὰ δύο
ὡς κάποια στυγερὴ ὀφθαλμαπάτη
πάει τὸ ταξίδι κοριτσάκι!
πᾶμε νὰ δοῦμε μόνοι τώρα, ὡς πότε θὰ βαστᾶ αὐτὴ ἡ ἀγάπη
πρὶν νὰ τὴν πάρει τὸ ποτάμι, νὰ χαθεῖ στὸ ἄπειρο
κι ἐμεῖς σπασμένο μανταλάκι
ποῦ κρέμαγε ἀγάπες μὲ ζουμιὰ ἀπ’ τὰ φιλιὰ
πλυμένη ἀπ’ τὸν ἱδρώτα, σὰν ἀμάνικο μπλουζάκι
καὶ βρέθηκε μὲ λάσπες στὰ σκαλιά...
τὴν πῆρε ὁ ἄνεμος αὐτὴ τὴν τόση ἀγάπη
σὰν λιποτάκτησε ἀπὸ βρισίδι, λόγια ἀνήκουστα καὶ τὸ “γαμῶτο” της
νὰ κάνει πάντα αὐτὸ ποὺ τῆς καρφώνεται στὸ περισσὸ μυαλό της
μὰ δὲν κρατοῦν τὰ λόγια, ἐραστὲς
ἐκεῖνα ποὺ οἱ ἄνθρωποι προσμένουν καὶ ζητᾶνε
στὸ παραμύθι ποὺ δὲν εἶχαν μέχρι ἐχθὲς
ὅπου καὶ μόχθησαν γιὰ νὰ «ἀπαιτοῦν καὶ νὰ ζητᾶνε»
κι ὄχι τὴν ἄρρωστη, τὴν καθμερινὴ ἀνία τῆς ρουτίνας
τῶν ἐξόδων, τῆς διασκέδασης, τοῦ στρὲς
- κι ἀφοῦ τὶς ἀποφάσεις πῆρες ‘γειά σου’, τώρα τί ἔρχεσαι καὶ κλαῖς; -
ἴσως στὴν ἄλλη τὴ ζωὴ ν’ ἀνταμωθοῦμε
σὲ τούτη λιώσαν οἱ ἀφορμὲς γιὰ νὰ ἰδωθοῦμε
κι ἔχει ἀπὸ μῆνες πάρει ἡ Ἀγάπη κατηφόρα
τί ὥρα εἶναι; ἔχει πανσέληνο, προχώρα !
γιὰ νὰ διορθώνεις τὶς πληγὲς ...μάταια ὅλα
βλέπεις, δὲν γεννηθήκαμε ἐχθὲς
καὶ τὸ πιοτὸ ποὺ θὰ ξεχνᾶς τὶς «ἀντοχὲς»
δὲν ἐφευρέθηκε ἀκόμα...
γιῶργος_κ[/align][/B][/I]
Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-01-2011 | |