Πανόπτης

Δημιουργός: genikos, Σίσυφος Γενικός

και πάλι... και πάλι... ως πότε; μακάρια η κοινωνία που θα μπορέσει να αντιληφθεί το ρόλο του πανόπτη... όσο είναι ακόμη εν ζωή...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[color=black][I]
Για δες τον πόσο ήρεμα 
               πηγαίνει να πεθάνει! 
Έκανε το χρέος του ακόμη μια φορά,
τήρησε ευλαβικά το σενάριο
               υποδυόμενος το ρόλο του πιστά
και τώρα, στην τελευταία σελίδα
του μέλλει -πάλι- να θυσιαστεί.

Το ήξερε όμως απ' την αρχή
απ' όταν επέλεξε το ρόλο του
               -ή μήπως τον επέλεξε ο ρόλος;-
οπότε δεν παραπονιέται. 
Μόνο που να, έναν 
               μικρό ενδοιασμό, τον έχει.

Αν δεν παρατηρούσες 
               προσεκτικά την ερυθρή του όψη
θα έλεγες πως δεν έχει ίχνος ανησυχίας 
για το θάνατο που του ετοιμάζουν. 
Μα δεν το δείχνει. 
Συνεχίζει αγέρωχα την πορεία του 
και εξακολουθεί να 
               ακτινοβολεί όπως πάντα. 

Οι άνθρωποι όμως, 
παρόλο που τους μοιάζει αποκαμωμένος,
               -τώρα, στη δύση της ζωής του-
δεν τον λυπούνται. 
Έχουν να πέσουν για ύπνο 
και τίποτα δε δύναται να 
               αλλάξει αυτή τους τη συνήθεια. 

Μα αυτός, το ξέρει, δεν πεθαίνει. 
Σε λίγο πάλι θα φανεί, σε 
               παρόμοιο σώμα, σε άλλη μέρα. 
Και οι άνθρωποι, θα ξαφνιαστούν και πάλι. 
Ποιος είναι τούτος που τολμά να 
               τους ξυπνήσει απ´ το λήθαργο; 

Ειν´ η ζωή τους τόσο μικρή, 
θαρρείς ούτε μια ώρα δεν κρατάει. 
Γι' αυτό απορούν σαν 
               έρχεται η ώρα να ανατείλει, 
ως συνήθως, κάθε αυγή. 

Ναι, ο ίδιος είναι. 
Αυτός που τους φωτίζει και τους 
               δείχνει το δρόμο προς το μέλλον. 
Τους ξεγελά όμως, το ξένο τους σώμα. 
Όσες φορές κι αν γεννηθεί
               τόσες θα τον σκοτώσουν...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-01-2011