Τη νύχτα σκάβω

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τη νύχτα σκάβω την ψυχή
στα βάθη κατεβαίνω.
Μουσκεύω με αίμα τη βροχή
και στ’ ουρανού το στέρνο
κοιμάμαι ακόμα σαν παιδί
που τη ζωή ήρθε να δει.
Ξυπνώντας, ψυχοδέρνω.

Κι όσο τους ίσκιους κυνηγώ
στα έγκατα του νου μου
κάνω σφεντόνα το εγώ
στην πέτρα του εαυτού μου
και σημαδεύω όποιον βρω
να’ χει στα χέρια θησαυρό
από γεννησιμιού μου.

Μες στη γαλέρα του φευγιού
κουπιά οι έρωτες μου.
Τα κύματα μου του θεριού
φωτιές, οι εραστές μου.
Και λέω μέσα μου «φοβού»
που και σ’ αυτό το ραντεβού
με στήνουν οι ορμές μου.

Τη νύχτα σκάβω τον πηλό
βρίσκω νερό και χώμα.
Στη μοναξιά μου όσο μιλώ
παίρνει η ψυχή μου σώμα.
Κι έτσι γελιέμαι ως το πρωί
να ψάχνω μέσα μου ροή
κι ένα φιλί στο στόμα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-01-2011