Για σένα...με εσένα

Δημιουργός: ΚατεριναΘεωνα, Κατερίνα Θεωνά

Εκει που γράφω φάρος,είναι σωστό δεν ενοώ χάρος.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στις νότες μιας φάλτσας κιθάρας
οι λέξεις μας πέφτανε θύματα
λιμάνι,αρχαίας κατάρας
εσύ,κι εγώ βάρκα στα κύματα.


Δε βρήκε η σελήνη,το θάρρος
να φέξει σε όνειρα γνώριμα
ο Μένιππος ήλθε,μα ο φάρος
ακόμα ζητά φιλοδώρημα


Για σένα,μικρέ κωπηλάτη
πού κάποιοι σε είπανε έρωτα
Για σένα,που η νύχτα φευγάτη
κορμιά,στροβιλίζει αξημέρωτα.


Στους ίσκιους,ακόμα μιάς πλάνης
το φως δεν αγγίζει τ ανάσαιμα
καμπάνα,πρωι μη σημάνεις
σου γνέφει,της μέρας τ ανάθεμα


Δε βρήκε η αγκαλιά,μονοπάτι
κι εγω στο παλιό νηολόγιο
φθαρμένο σου διάβαζα χάρτη
χωρίς να κοιτώ την υδρόγειο.


Μ εσένα μικρέ κωπηλάτη
πού κάποιοι σε είπανε έρωτα
Μ έσενα που η νύχτα φευγάτη
κορμιά,στροβιλίζει αξημέρωτα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-01-2011