Τό παράπονο του γαιδάρου

Δημιουργός: merlin17254, Γιωργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τό παράπονο του γαιδάρου

Κουτσάθηκε ο γάιδαρος.
Μέ κόπο περπατάει.
Καί κούτσα κούτσα δύσκολα,
στό σπίτι του γυρνάει.

Έκύρτωσαν οί ώμοι του.
Κρέμασαν τά αύτιά του.
Καί ''σπάει'' άπ' τήν κούραση,
ή δόλια ή καρδιά του.

Γιά χρόνια πάει κι έρχεται,
στό ίδιο μονοπάτι.
Μετράει τό φορτίο του,
δεμάτι το δεμάτι.

Μονότονη ή ζήση του.
Σκληρό τό ριζικό του.
Ή πληρωμή του άνύπαρκτη,
πικρό τό μερτικό του.

Ποτέ του δέν έγκρίνιαξε,
σέ ότι τού ζητούσαν.
Ούτε καί όταν άσπλαχνα,
γιά πλάκα τόν κτυπούσαν.

Μέ τό κεφάλι του σκυφτό,
τά μάτια πάντα κάτω.
Μά οί άντοχές του άπό καιρό,
έχουνε πιάσει πάτο.

Τά γηρατειά τόν λύγισαν
κι οί σκέψεις του άλλάξαν.
Στενάζει όταν σκέφτεται,
τά χρόνια πώς περάσαν.

Τόν πιάνει τό παράπονο
καί στόν Θεό μιλάει.
Θάθελε νάτανε πουλί,
πού λεύτερο πετάει.

Νά μήν γνωρίζει άφεντικά.
Χωράφια μήν όργώνει.
Καί, πάνω άπ' όλα πιό πολύ,
άνθρωπο μήν ζυγωνει.

Μά,γάιδαρος γεννήθηκε
και σκλάβος θά πεθάνει.
Γιατί, άκόμα κι ό Θεός,
κάποια ''λαθάκια'' κάνει.

---------------------------------------

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-01-2011