Ο παραπροχτεσινός του Μακρακόμινγκ

Δημιουργός: barboutsala

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τριγυρνούσες συχνά στα κενά των σελίδων
Με τη λαχτάρα του πολυτονικού
Και τις φακίδες ξαπλωτές
Κι όλο ξημέρωνες μακρά μια κάργια
Με μάτια βελόνας
Αδιαπέραστα
Δες
Τα πόδια σου βάφτηκαν τσόφλια
Τσίκι τσίκι φτου
Στα βήματά σου εκχιονίζονται αλάτια
Κι ακόμα ο ήλιος σε παρακαλεί
Με τα ξανθά του τα μαλλιά λυτά πάνω στα σώβρακα του κυρ Βαγγέλη
Δες
Τρέχουν κάστανα
Κι εσύ στο νος μπέτε σου
Μακάριος
Να χαμουρεύεις πότε τους άγγελους και πότε τον τσάρλι
Σε στριμωγμένα πεζοδρόμια
Με χρώμα ντεκαβλέ
Με ύφος δερματόδετο
Να ταιριάζει και με το σπασουάρ

Στη σελίδα 13
Ανάμεσα σ’ ένα ο-μικρό κι ένα ω-μέγα
θα σκοτώσεις ένα κουνούπι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-01-2011