το μονοπάτι της γνώσης (επεισ 15) Δημιουργός: marakos poureitzer, ΜΑΡΙΟΣ ΖΑΜΠΙΚΟΣ http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Collections&act=details&collection=955 Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info επεισ 15
"Υπάρχει κάτι πέραν του απώτατου μέλλοντος αγαπητέ μου οδηγέ? " ρώτησε φανερά προβληματισμένος ο αναζητητής, κοιτάζοντας τον γέροντα κατ ευθείαν στα μάτια.
"Φυσικά και υπάρχει,γιατί το ΄΄απώτατο΄΄ ουδέποτε παραμένει στάσιμο ,καθως συνεχώς ανανεώνεται και να επεκτείνεται χωρίς τελειωμό και κατάληξη " και συνέχισε δείχνοντας του πάνω στο θόλο που προβάλλονταν τα αστέρια.
"Εκεί έξω, υπάρχει και θα εξακολουθει να υπάρχει άσβεστη και για πάντα η σπίθα της ζωής".
Όμως ερωτήματα σχετικά με τις φτερωτές οντότητες εξακολουθούσαν να τριβελίζουν το νου του αναζητητή, δηλαδή για ΄΄τα ξωτικά΄΄ και τη διαχρονική σχέση και επικοινωνία τους με τους ανθρώπους.
Ο γέροντας τότε μαντεύοντας τις σκέψεις του ,τον παρότρυνε να επιβιβαστούν σ ένα μικρό διαπλανητικό όχημα που εκείνες τις στιγμές αποβίβαζε κόσμο πάνω σε μια εσωτερική ράμπα της πυραμίδας.
Όταν οι επιβάτες του αποβιβάστηκαν , καινούργιοι έσπευσαν να επιβιβαστούν και μαζί μ εκείνους και οι δυο συνοδοιπόροι στην αναζήτηση της γνώσης.
΄΄Μη φοβάσαι,θα μας αποβιβάσει εκεί που θα λάβεις τις απαντήσεις στα ερωτήματα σου ,είπε καθησυχαστικά στον αναζητητή , σπεύδοντας να καθίσει δίπλα του.
Το όχημα ήτανε ειδικά διαμορφωμένο, για να κάνει διαδρομές ανάμεσα στις πυραμίδες και στα ΄΄μποστάνια΄΄, δηλαδή στους κήπους,που μέσα σε τεράστιες διαφανείς ΄΄φούσκες΄΄ που αιωρούνταν στο διάστημα, τροφοδοτούσαν με φρέσκα φρούτα ,λαχανικά και καρπούς δέντρων τους κατοίκους των πυραμίδων.
Όταν πλησίασαν ένα ΄΄μποστάνι΄΄,άνοιξε ένα μικρό τμήμα στην οροφή της ΄΄φούσκας ΄΄ του ,που τους επέτρεψε να προσγειωθούν σ ένα ενδιάμεσο επίπεδο,ανάμεσα στο διάστημα και στους χώρους καλλιέργειας,περιμένοντας να αποκτήσουν την πίεση που επικρατούσε στο εσωτερικό της ΄΄φούσκας΄΄.
Κατόπιν το άνοιγμα έκλεισε πάνω απ το κεφάλι τους και στη συνέχεια μια καταπακτή άνοιξε εκεί που είχε προκαθοριστεί ν ακουμπήσει το σκάφος τους.
Τότε το μικρό σκάφος αφέθηκε σε μια προγραμματισμένη "ελεύθερη πτώση" και στη συνέχεια φουλάροντας τους φωτοωστήρες του, ανυψώθηκε πάνω από καταπράσινες κοιλάδες και ποτάμια ,που μέσα από αρδευτικά κανάλια αναλάμβαναν το ρόλο του ποτίσματος των χωραφιών αλλά και των δέντρων.
΄΄Πρόσεξε εκείνους εκεί κάτω που μιλούν με τα φυτά΄΄ είπε ο γέροντας ,ζητώντας από το ψυχογραφικό ρομπότ που πιλοτάριζε το σκάφος να αιωρηθεί κάπου κοντά τους.
Οι άνθρωποι όμως που είχαν αναλάβει το έργο της τόνωσης των φυτών ,μόλις τους αντιλήφτηκαν ,τους έκαναν νόημα να μη προσεγγίσουν περισσότερο.
΄΄Προσπαθούν να τονώσουνς ένα εξασθενημένο φυτό ,ώστε ν αντισταθεί στο μαρασμό του ΄΄ επεξήγησε ο γέροντας στον εμβρόντητο συνοδό του΄΄.
Μα πως μπορούνε με τα λόγια και τη σκέψη να αλλάξουν καταστάσεις μη αναστρέψιμες ?",ρώτησε εκείνος, μην αφήνοντας ούτε στιγμή απ τα μάτια του την πρωτόγνωρη εικόνα που αντίκριζαν .
Ο γέροντας τότε χαμογέλασε λέγοντας του,"μα φυσικά μπορούνε ν αλλάξουνε τα πάντα φίλε μου".
"Και πως γίνεται αυτό ,μπορείς να μου το εξηγήσεις σοφέ γέροντα?"
"Με την δύναμη της αγάπης ,της τόνωσης,της πειθούς και της αναγνώρισης της αξίας που έχει το κάθε φυτό για την διατροφή τους.Απλό δεν είναι φίλε μου?"
Κάποια στιγμή πέταξε κοντά τους ένα σμήνος από ΄΄ξωτικά΄΄,που στη συνέχεια προσγειώθηκαν δίπλα στους ανθρώπους που πάσχιζαν να τονώσουν το φυτό ,ώστε ν αντισταθεί στο θάνατο.
"Ελπίζω να τα καταφέρουνε ",ψέλλισε ο γέροντας ενώνοντας τις παλάμες των χεριών του .
΄΄Αν θέλεις προσευχήσου κι εσύ μαζί μου΄΄ είπε με δάκρυα στα μάτια στρέφοντας το κεφάλι του προς τον αναζητητή που καθότανε δίπλα του. .
"Μα είμαι άθεος γέροντα και δεν πιστεύω σε τίποτα", απάντησε εκείνος ,αποφεύγοντας το βλέμμα του.
" Ε τότε προσευχήσου στο ..τίποτα άνθρωπε μου ,αφού έτσι κι αλλιώς από το τίποτα γεννήθηκε το πάν " είπε και άρχισε να σιγοψιθυρίζει τα λόγια της προσευχής του.
Η προτροπή του γέροντα ,έβαλε σε σκέψεις τον αναζητητή ,που θυμήθηκε ότι στις πιο δύσκολες στιγμές του και χωρίς να το θέλει ,είχε επικαλεσθεί το Θείο.
"Ας είναι, μήπως άλλωστε κάνοντας μια προσευχή ,θα υπήρχε ο κίνδυνος ν αποκηρύξω την πίστη μου στη μηδενιστική θεωρία που ασπάστηκα σαν φοιτητής στο Παρίσι?"μονολόγησε ενώνοντας και τις δικές του παλάμες.
αυριο η συνέχεια
Μαράκος Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-01-2011 | |