Πεθαμένη κι η μοναξιά

Δημιουργός: ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ, ΕΛΕΝΗ

καλημέρα στους φίλους!!!!!!!!!!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ονειρα δοσμένα

σε μια ανάσα σκαλωμένα

σφραγισμένο το σχοινί της μνήμης

στο τρύγημα της οδύνης.



Σ' ηλεκτροφόρα μεθύσια

οι λέξεις πίνουν τον καημό

προσεκτικές γλιστρούν

στο κρατήρα των πεθυμιών

σαν αερικό.



Ξέπνοος ο στεναγμός

στην άκρη του νού

στροβιλίζεται ο ήλιος

στο χορό των δακρύων

φραγμένος ο δρόμος των αστεριών

πετρώνει

του έρωτα το πορθμείο.





Το κρυφοκοίταγμα του φεγγαριού

το επικύρωμα του μικρού θεού

στης καρδιάς τη φυλλωσιά

ξιφολόγχη απειλητική

τρυπά

το στέρνο της φωτιάς

σκίζει ακόμα

και το σεντόνι της μοναξιάς.



Κάπου εκεί ψηλά

στ'ουρανού τη γωνιά

ψηλαφεί τη νυχτιά

αράγιστο αστέρι

φεγγοβολά

ακροπετά σ' αποστάσεις

μετουσιώνει

άναρχες εκστάσεις

λησμονώντας

ανέκφραστους λογισμούς

απελπισίας εωθινούς.





27/1/2011

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-01-2011