είμαι αετός χωρίς φτερά

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξυπνάνε μνήμες
Γιορτάζουν οι νεκροί
Ένα παιδί γράφει συνθήματα στους τοίχους
Οι νύχτες κρύες
Οι δρόμοι αδειανοί
Ζουν τα φαντάσματα του νου μέσα στους στίχους…

Τρώμε σκουριές
Ψημένες μουσικές
[Της μιας δραχμής τα γιασεμιά] στο Γαλαξία
Πόρτες κλειστές
Αρχαίες προτομές
Οι ανδριάντες του θανάτου στην πλατεία…

Κλαίνε τα λόγια
Σαπίζουν οι ζωές
Στους θλιβερούς ουρανοξύστες ζουν αιώνες
Τα τζάμια μάτια
Σακούλες οι ψυχές
Τα καλοκαίρια μετανάστες στους χειμώνες…

Ζούμε με ευχές
Και προσταγές
Ένας παράδεισος που θάφτηκε στο ψέμα
Κι οι ενοχές
Σαν γρατζουνιές
Κυλούν στις φλέβες μας σαν αίμα…

Κυλά ο χρόνος
Περνάνε τα παλιά
Η μοναξιά του ουρανού δεν έχει χρώμα
Θα ζήσω μόνος
Με τίποτα αγκαλιά
Μόνο μια φλόγα θα κρατήσω μες το σώμα…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-01-2011