Ένας γυάλινος τοίχος

Δημιουργός: klozar

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Ένας γυάλινος τοίχος

Ντυμένος με δάκρυ,
στου δρόμου την άκρη,
άγριο κύμα το πλήθος
κι’η ζωή
ένας γυάλινος τοίχος.

Το βήμα κομμάτια,
μαύροι κύκλοι στα μάτια,
η ανάσα πνιγμένη
και η φωνή
στο κενό της κρυμμένη.

Χρόνε φίλε θυμήσου,
η ζωή μου δική σου,
μην τρέχεις
σε χάνω,
κάτσε παίξε
κάτι στο πιάνο.

Το φεγγάρι ντυμένο,
σαν της νύχτας το τραίνο,
σκάρτη απόψε
η μοίρα,
ότι έσπειρα
ψιθυρίζει
πως πήρα.

Ο ουρανός τσιμεντένιος
κι’ο ιστός ασημένιος,
χειροπέδες
στο βλέμμα
κι’αγκαθένιο
των ονείρων
το στέμμα.[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-01-2011