Λανθάνοντα συναισθήματα

Δημιουργός: ΓΙΑΝΝΗΣ Κ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B][I]Στου Ντόριαν Γκρέι το καθρέπτη που ζω
κοιτάζω απ'έξω και είμαι εγώ.
Με σώμα από γύψο καρδιά από πηλό
πριν σπάσουν τα χείλη γλυκά σε φιλώ.

Εσύ μια εικόνα βγαλμένη από αλλού
πηγάδια της σκέψης και ακτές του μυαλού
αργά πιά έχεις φτάσει και ας ξέρω δε φταις
να με έβρισκες λέει στο δικό μου το χτές.

Λανθάνοντα συναισθήματα
στον ίδιο το δρόμο άλλα βήματα.

Και αν κάνω συνέχεια και τον χαζό
αυτός είναι ο τρόπος για να επιζώ.
Σου δίνω το λίγο και παίρνω πολλά
μα έτσι το ξέρω πως θα'σαι καλά.

Αν άνηκε ο Πλάτωνας στους κυνικούς
δε θα'χαμε λέξη για τέτοιους δεσμούς.
Και όρια αν δεν έβαζα αυτού του εθισμού
ειδήμων θα ήμουν του σουαντισμού.

Μέσα μου ζεί και ο Πέτρος και ο λύκος
μα και 'γώ λες με κατάλαβα μήπως?
Βρίσκω το κέντρο μου με τάι τσι
και άμα μπερδεύομαι πίνω κρασί.

Και εσύ που με ανάσες που κρύβουν λυγμούς
πλησιάζεις αργά σταθερά με ελιγμούς
τα βράδια ξαπλώνεις με σκέψεις μορφές
να σε έβρισκα λέει στο δικό μου το εχτές.

Λανθάνοντα συναισθήματα
στον ίδιο το δρόμο άλλα βήματα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-01-2011