Τα δάκρυα της βροχής

Δημιουργός: Martyr, Nikos Ποταμούσης

... τα μάτια σου, τα μάτια μου σταυροδρόμι του ουρανού και της θάλασσας ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα δάκρυα στα μάτια γίνανε θάλασσες
Πέφτουνε αργά και σιωπηλά στο χώμα
Τα όνειρα που δεν άντεξες και χάλασες
Σαράκι που κατασπαράζει αυτό το σώμα

Στάλα βροχής κλεμμένη απ'τη ματιά σου
Ωκεανός που την ψυχή μου πλημμύρισε
Δεν ακούω μες τη βουή την καρδιά σου
Αφού και αυτή την πλάτη της μου γύρισε

Βαδίζω μόνος στο σκοτεινό δρομάκι, κρύο
Οι αναμνήσεις σε κάθε βήμα γίνονται σκιές
Μου είχες πει ότι η αγάπη θέλει πάντα δύο
Μόνος βαδίζω στης καταιγίδας τις κραυγές

Αφήνω τα πάντα και αρχίζω να τρέχω, μακριά
Τα βήματα μου αδύναμα δεν ξέρω που να πάω
Μα δεν με νοιάζει ούτε το κρύο ούτε η παγωνιά
Μόνο να πνίξω στη βροχή το λόγο που πονάω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-01-2011