Ο μπελαλής ο Στάθης (1)

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Ο μπελαλής ο Στάθης (1)</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Ο μπελαλής ο Στάθης (1)</b><p>Δημιουργός: pontoporos<p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Ο μπελαλής ο Στάθης<br />
<br />
Ο Στάθης από τα Τρίκαλα 66 χρονών άνθρωπος , συνταξιούχος , λέει ότι είναι μόλις τεσσάρων επειδή ακριβώς πριν τέσσερα χρόνια πήγε στον άλλο κόσμο και γύρισε . Μέχρι τα 62 του δεν είχε πάρε δώσε με τους γιατρούς και μια Κυριακή πρωί που πήγε στο περίπτερο για εφημερίδα τρόμαξε να γυρίσει πίσω στο σπίτι . Έμφραγμα του μυοκαρδίου , πρώτες βοήθειες μπαλονάκι, τη γλύτωσε .<br />
 Συνήθιζε να το φιλοσοφεί αλλά μετά το παραπάνω συμβάν το παράκανε . Έχει  πάρει ένα κουβάρι νήμα, έχει δέσει τη μια άκρη του σε ένα σταθερό σημείο και το ξετυλίγει  ψάχνοντας να βρει την άλλη άκρη του. Μερικές φορές το νήμα του σκαλώνει και του σπάει …Αυτός το δένει κόμπο και συνεχίζει ….Ντε και καλά να βρει την άκρη …<br />
<br />
1 . Πριν ένα χρόνο έφυγε από τη ζωή η μάνα του Στάθη η κυρά  Ελπίδα .Ήταν καλός άνθρωπος η κυρά Ελπίδα . Αγωνίστηκε να μεγαλώσει τα παιδιά της κ.λ.π .Ολόκληρη  ιστορία . Τίμια και εργατική κ.λ.π . Θεοσεβούμενη, νομοταγής κ.λ.π. Και πάνω που άρχιζε να απολαμβάνει τους κόπους της και να ξεκουραστεί το κοκαλάκι της, να το ζάχαρο να το εγκεφαλικό μας άφησε χρόνους, πέθανε . Τέλειωσε και την ξέχασαν όλοι, ακόμα και τα παιδιά της . Πως γίνεται αυτό, πως δηλαδή , ένας άνθρωπος με την ιστορία του και την αναπνοή του παύει να υπάρχει; Το μυαλό του Στάθη προσπαθεί να εξηγήσει μερικά πράγματα . Το ζορίζει … <br />
Δυο πόρτες έχει η ζωή .<br />
Άνοιξα μια και μπήκα .<br />
Σεργιάνησα ένα πρωινό <br />
και ώσπου να βγει το δειλινό <br />
από την άλλη βγήκα..   Από πού έρχομαι  και που πηγαίνω ;;;<br />
 Αδιέξοδο … το νήμα σπάει … τα παρατάει και το ξεχνάει .<br />
<br />
2 . Ο Στάθης μένει στον δεύτερο όροφο μιας πολυκατοικίας στην πόλη . Από προχτές έχει καύσωνα και αυτές τις μέρες προσέχει περισσότερο .Ιούλιος μήνας ο κόσμος καίγεται και τίγκα η υγρασία σκέτη αρρώστια . Κατά τις τρεις το μεσημέρι, βγήκε στο μπαλκόνι από περιέργεια να δει τι δείχνει το θερμόμετρο. Το θερμόμετρο δείχνει 390  C . Κάτω στο δρόμο στον κάδο των σκουπιδιών με τα ανακυκλώσιμα μες το μεσημέρι ένα παλικαράκι ,μελαψό, μάλλον αλλοδαπός όχι πάνω από 20 χρονών  ψάχνει στα σκουπίδια να βρει κάτι καλό. Τίποτε αλουμίνια σίδερα ή άλλα χρήσιμα άχρηστα πράγματα. Σκύβει από τη μέση και κάτω μες τον κάδο και πιάνει με το χέρι του κάτι , το περιεργάζεται και τα ξανά πετάει στον κάδο ή στο σακούλι που έχει μαζί του. Προσπαθεί να βγάλει μεροκάματο μες το λιοπύρι . Δίπλα στον κάδο είναι παρκαρισμένο ένα κόκκινο καινούριο αυτοκινητάκι μεσαίου κυβισμού . Είναι του Νίκου του γείτονα . Δώρο του μπαμπά , γιατί από πέρσι έγινε φοιτητής του Πολυτεχνείου. Ο Νίκος, ένα καλό παιδί , έχει στα 19 του και αυτοκίνητο και γκομενίτσα . Σήμερα ο Στάθης παρατήρησε ότι ο Νικολάκης ξύπνησε αργά και τον είδε να πίνει το φραπεδάκι του κατά τις δώδεκα . Στις δυο ήρθε και η κοπέλα του . Τα είπαν καμιά ωρίτσα και τώρα κατεβαίνουν μάλλον να πάνε για τη θάλασσα . Ο αλλοδαπός φορτώθηκε το σάκο του και πάει για άλλο κάδο .Το μυαλό του Στάθη προσπαθεί και πάλι να εξηγήσει μερικά πράγματα . Μουρμουρίζει ένα λαϊκό τραγούδι<br />
 Κοινωνία άδικη , κοινωνία σκάρτη <br />
Είσαι ψεύτρα κι άπονη και σε κατηγορώ …<br />
Το ζορίζει … Αδιέξοδο … το νήμα σπάει … παρατάει τις σκέψεις του .Τον βάρεσε και η ζέστη . Μπήκε μέσα στο σπίτι  και το ξεχνάει .<br />
....συνεχίζεται....<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-01-2011</td><td valign=top></td></table><br />