Πάθη, γυμνά

Δημιουργός: vas, Βασίλης Τασόπουλος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

τα σύννεφα της ομίχλης
πότε πότε αραιώνουν
- χωρίς να διαλύονται -
και όλο φανερώνουν,
εν μέρει πάντα,
θολές,
αργά κινούμενες,
προς όλες τις κατευθύνσεις,
γυμνές φιγούρες,
που όλο,
κρύβονται πίσω απ την ομίχλη,
σε κάθε προσπάθειά μου
να τις πλησιάσω,
μα
να
πρόλαβα
για λίγο να διακρίνω
τα στήθη
που θήλαζα
και
να,
λίγο παρά πέρα,
αυτό είναι
το πέος
απ' όπου αρχικά εξέβαλα,
να
και
τα
πάθη
μου
που περιφέρονται
νωχελικά
γυμνά
ξεδιάντροπα
δίχως ίχνος ενοχής,
αφού
όλη
την έχω
πάρει
πάνω
μου,
και τα σύννεφα της ομίχλης
πότε πότε πυκνώνουν
- χωρίς να χάνομαι εντελώς από το οπτικό πεδίο-
των γυμνών φιγούρων,
έτσι όπως
περπατώ
στο μεγάλο χωράφι – μοναδικό κληροδότημα της μάνας μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-09-2005