Ανεκπλήρωτα όνειρα

Δημιουργός: frasd85

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φύγε λοιπόν δε σε θυμάμαι,
ποια αγάπη, ποια πληγή?
μόνο που γλυστρισα θυμάμε,
πάνω σε ξένη προσταγή.

Το αίμα σημαδεύει το δρόμο,
που μένει πάντα ζεστός,
το βήματα ακολουθούνε το πόνο,
και η αγάπη παίζει ακόμα κρυφτό.

Ποιες φωνές μου χτυπάνε τη πόρτα?
έχουν ξεμείνει σε πόρτο κλειστό,
το παρελθόν το χει πάρει το κύμα,
και το ταξίδι έχει χάλια καιρό.

Ποιες φωνές μου χτυπάνε τη πόρτα,
πως να τους πω πως δεν είμαι εδώ,
πως λούστηκε η νιότη τα χρόνια,
και πάντα φρέσκος με πόνο ξυπνώ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-02-2011