Σε δίνη καταιγίδας

Δημιουργός: ΜΝΗΜΩΝ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΛΤΕΖΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

20.43΄32΄΄ 4/2/2011

Δεν άντεξες τις σιωπές, του κόσμου που ουρλιάζει
και στάθηκες μες την νυχτιά, σαν μια κραυγή οδύνης,
μέσα στις μνήμες τις νωπές, της συμφοράς π’ αδειάζει,
της ύπαρξής μας τα χτικιά, στην χάση της Σελήνης…

Στης Υεμένης τα τζαμιά, στις στάχτες του Καΐρου,
κάτ’ απ’ του Άδη τις βαριές, ερπύστριες που τρίζουν,
κι αλέθουν μάρτυρες κορμιά, στον ίσκιο του ονείρου,
όταν δυνάστες πειρατές, σαν τα σκυλιά γρυλίζουν…

Τι να θαυμάσεις και με τι, να κλάψεις πια στον Ήλιο,
ο γέρο Νείλος ορφανός, κυλάει τα νερά του,
σε αναπάντητα γιατί, δίχως αυγής ειδύλλιο
και γέρνει ως κι ο Ουρανός, βουβός στην συμφορά του…

Τώρα μαζεύεις τις πληγές, σε μια πλατεία φρίκης,
σε οδοφράγματα νεκρά, από πνοές ελπίδας,
σαν σε ριμέικ με αργές, πράξεις μιας καταδίκης,
μέσα σε πρόσωπα ωχρά, σε δίνη καταιγίδας….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-02-2011