Μα δε σε άκουγε κανείς

Δημιουργός: Χρήστος Ρωσσίδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήθελες φως μου να φωνάξεις
να φυλακίσεις μια στιγμή
μεσ' στα συντρίμμια της να ψάξεις
για μια ζωή που έχει χαθεί

Ήθελες φως μου να φωνάξεις
πριν η φωνή σ' εγκαταλείψει
κι ως το τσιγάρο σου να κάψεις
ήξερα πως μ' έχεις αφήσει

Και να μην ξέρω που πας...
Μεσ' στο χειμώνα ήθελες κάπου να φωνάξεις...

΄΄...Μα δεν σε άκουγε κανείς
κι αναρωτήθηκες αν ζεις
ήτανε βράδυ πριν χαθείς μεσ' στο χειμώνα

Κι εγώ σε ψάχνω σαν τρελός
μέσα σε δρόμους δίχως φως
να περιμένω να φανείς και συ ακόμα...΄΄

Δεν είχες μέσα σου το θάρρος
δεν είχες την υπομονή
βαριά του κόσμου η βουή
σ' έστειλε βιαστικό ταξίδι

Εκεί θα βρεις ό,τι σου λείπει
έτσι σου είχε κάποιος πει
βρήκε στο σώμα σου πνοή
της μοίρας ύπουλο παιχνίδι

Καρδιά μου τώρα είσαι μόνη
δεν σε ακούει πια κανείς
και το χαμόγελο παγώνει
στο τέλος της διαδρομής

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-09-2005