Μονόλογος

Δημιουργός: Ηλιοστάλαχτη, Ζωή Μαριάννα Κασαμπαλή

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χαμόγελο που κλαίει
Μοιάζει το κορμί σου
Ανάλαφρη η διάθεση
Λίγη κι η λογική σου
Κάνει τις στιγμές σου
Να πληγώνουν τη λιαλιά σου
Αμέτοχη βουβή να στέκεσαι
Κι όπως η χαρά
Μπροστά σου παρελάζει
Δέσμια τα χέρια σου
Δεσμώτης κι εσύ
Κι έτσι κάπως την χάνεις
Το νόημα δεν μπορείς να προφτάσεις
Γιατί πίσω σου το άφησες..
Μόνο η προσποίηση σου μένει
Σε μια ακόμη ζωή
Που στο τέλος της θα φτάσει
Απολογισμός θα έρθει
Κι οι στιγμές που άξιζαν
Ήταν λίγες..
Μετρημένες στο χρυσό σου κατάλογο
Μόνο οι αρετές μένουν συντροφιά σου
Να σου θυμίζουν ότι ακόμη κι αν έζησες
Με γέλιο που πίσω δάκρυ έσταζε
Αποκόμισε το υπέρτατο της πλάσης
Βλέμμα της σιωπής…
Και πάντα πίσω από αυτό χάνεσαι…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-02-2011