ο παπα-ζευγας

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>ο παπα-ζευγας</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>ο παπα-ζευγας</b><p>Δημιουργός: Αστρογιογγι<p><i> παραμυθακι για το καλο Φως!</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Ενας Παπας-Ζευγας λοιπον , μια φορα κι ενα καιρο , αφηνε για λιγο τα του οικου του ,<br />
Θεικου και μη κι ετρεχε να οργωσει το χωραφι του μ' ενα ζευγαρι βοδια.Οργωνε κι εσπερνε και θεριζε τους καρπους του μα σαν πηγαινε το σταρι στον μυλωνα , αυτος τον εκλεβε παρακρατωντας αλευρι στο ζυγι...<br />
Μα ο Παπας - Ζευγας επαιρνε το υπολοιπο κι ετρεχε στην ενορια του να το κανει ψωμι για τους μαυριδερους , οπως τους αποκαλουσε ο Μυλωνας , παντα λευκος , ολολευκος,<br />
για να κρυβει το χτικιο  που τον κατετρωγε...<br />
Καποτε ηρθε ανεργια κι ο κοσμος ζητησε ψωμι απ' τον παπα...<br />
ετρεξε αυτος στον μυλωνα και του ζητησε τωρα που ειναι ασχημοι καιροι να βοηθησει η να του δωσει αυτο που τοσα χρονια του στερουσε...<br />
Μα ο μυλωνας για να γλυτωσει τα σακκια εβγαλε ειδηση πως η παπας - παπας πρεπει να εισαι , η ζευγας - ζευγας για να προκοβεις...<br />
κι ολοι τον πιστεψαν . Φωναζε ο παπας πως δεν το βλεπει σαν δουλεια να φωτιζει τις ρημαδες τις ψυχες τους και μοναχα σαν εχει χρονο οργωνει το πατρικο του το χωραφι και δινει στους πεινασμενους λιγο να κρατηθουν...<br />
Μα ολοι απαιτησαν να διαλεξει<br />
Τοτε κι αυτος κρατησε τον ορκο του , πουλησε τα ζωντανα κι εφτιαξε σελιδες στο διαδικτυο που ζητουσε απ' ολους να βοηθησουν να θρεψουν τον κοσμακι αν ενοιωθαν ανθρωποι...Η ανταποκριση ηταν απιστευτη.<br />
Οι μυλοι Αγιου Γεωργιου πρωτοι ενδιαφερθηκαν κι εστειλαν φορτηγα γεματα σακκια αλευρι , πρωτης και δευτερης ποιοτητας για να τ΄αναμειγνυει κατα πως θελει...<br />
και το 'μαθαν στην χωρα ολοι , μεχρι την Ανατολη εφτασε το νεο γεμιζοντας τον τοπο μαυριδερους τοσους πολλους που ο μυλωνας πηρε την μυλωνου κι εφυγαν γι' αλλα μερη...κι αυτος πια λευθερος οποτε εφτιαχνε ψωμι , εψελνε και με το κρασακι απ' τ' αμπελακι του , μετουσιωνονταν σαν σε Θεια Κοινωνια για οποιον καθοταν στο τραπεζι του...αργα το βραδυ δε στο διαδικτυο  γεματος , οργωνε  κι εσπερνε να βλαστησουν<br />
μετα τον ληθαργο οι πιο υγιεις οι σποροι...να δωσουν ζωηρα φυτα...<br />
να ζησουνε καλα κι ασε εμας...<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-02-2011</td><td valign=top></td></table><br />