Η μοίρα

Δημιουργός: eleana19, Νεφέλη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γνώρισα έναν άνθρωπο που πάνω μου έχει αφήσει
Σημάδι οπού δύσκολα θα φύγει απ’ το μυαλό
Και δεν θα υπάρξει ούτε νους ανθρώπινος ως τώρα
Που θα πιστέψει ειλικρινά – όπως και αν το πώ –

Μια ιστορία που άρχισε δίπλα μου να πλανάται
Να εύχομαι από μέσα μου – μην είχα γεννηθεί –
Να ‘μαι σ’ ένα δωμάτιο που μόνη μου πια τώρα
Μόνη να κλαίω τη μοίρα μου , που ίσως μ’ είχε βρει.

Σ’ ένα κενό δωμάτιο ήμουνα σε μια κλίνη
Νοσοκομείου που η μυρωδιά της φαρμακίλας βγάζει
Και ένιωθα αλλόκοτα που κάθε νοσοκόμα
Μπαινόβγαινε στο θάλαμο , χωρίς να με κοιτάζει .

Δεν πέρασε ώρα πολύ και ‘φέραν ένα νέο
Μόλις που ήταν 18 χρονών – πολύ παιδί –
Μα ακούστε κάτι αφύσικο που σπάνια συμβαίνει
Μια μέλισσα που άθελα , του πήρε τη ζωή.

Γνωμάτευση «αλλεργικό» το σοκ που είχε σκοτώσει
Τα νιάτα που περίμεναν να ζήσουν τη ζωή
Και σκέφτομαι πως το μπορεί , η μοίρα να δικάζει
Κλωνάρια που δεν πρόλαβαν , να πιάσουνε στη γη.

Με ένα τσίμπημα απλό , έχασε αυτό που έχω
Κάτι που εγώ δεν ήθελα μέσα μου από καιρό
Κι όμως την ώρα εκείνηνε , ένιωσα πως κρατούσα
Δώρο από τη μοίρα μου , που μ’ άφησε να ζω.

Τι είναι – αλήθεια – η ζωή, είναι απλά να υπάρχεις;
Γι’ αυτούς που – ίσως – σ’αγαπούν και ψάχνουν κάθε τόσο
Να σου χαρίζουνε χαρές , βάσανα μα και πάθη
Και άλλοι να τη λαχταρούν τη ζήση όσο όσο….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-02-2011