Φῶς Δεσμώτη

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πίσω ἀπ’ ὅλα ἐσύ
κι ἡ ψυχὴ μου ἡ τρίτη ἀπούσα
νὰ γυρνᾶ σὲ χιλιάδες ζωὲς
σὲ χίλια γραμμένα τραγούδια
στὶς παλάμες κρατᾶς μιὰ φωτιὰ
ὅλα τ' ἄλλα μοὺ μοιάζουν ἀνούσια.

Ἀπλὰ ἐγώ μπορῶ καὶ δραπετεύω
κι ἡ ζωὴ συσσωρεύει τὰ ἴδια
μ’ ἔνα φως ὀρφανὸ
μοῦ δανείζει τῆς γῆς τὰ στολίδια
δική μου ἀλήθεια ἐσένα ζητῶ
μυστικὰ μάγεψέ μου τὴ νύχτα.

Ξεχασμένο τραγοῦδι, ὄνειρο θολὸ
ὄμορφα μπλεγμένο, ὄμορφα γλυκὸ
γδύνει και ντύνει τὴν πεντάμορφη τὴ νύχτα
σὰ δράκος σὰν ὄφις κρυφὸς
δὲ προλαβαίνω νὰ σοῦ πῶ
τὶ ζητάει αυτὴ ἡ πολιτεία
στὶς μεγάλες στιγμὲς μιὰ σιωπὴ
στὶς μικρὲς τὶς στιγμὲς μιὰ σωτηρία.

Εἴδα πάλι στὀ όνειρὸ μου τὸ θεὸ
κι εἴδα πάλι μιὰ γῆ
ποιός ἀνήκει ἐδώ στὰ χαμένα
ποιός τάχα ἀνήκει ἐδῶ
γίγαντας νάνος σοφὸς

ὄνειρό μου ἐγώ μόνο σὲ εἴδα
τόσο απλὰ νὰ μὲ πονᾶς
στὸ μικρό μου κελὶ σὰν ἠλιαχτίδα
τόσο ἀπλὰ νὰ μ’ ἀκουμπᾶς
θὰ σὲ βρῶ σὰν ψυχή καὶ σὰν τέλος
ἥμουν μάγος δεσμώτης θεὸς
κι ἥσουν φῶς μ’ ἔνα ἀτέλειωτο βέλος.

Θεοδώρα Μονεμβασίτη



Ὄνειρό μου μόνον ἐγὼ εἴδασε
τόσο ἀπλὰ πονεὶς με
στὸ μιτσίν μου τζελὶν ὄπως τὴν ἠλιαχτίδαν
τόσο ἀπλὰ μὲ ντζίζεις
εν νὰ σὲ ἰβρῶ ὄπως τὴν ψυσσὴν καὶ ὄπως τὸ τέλος
τσέ ἥσουν φῶς μὲ ἔναν ἀτέλειωτον βέλος.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-02-2011