Επιθανάτιο Όνειρο

Δημιουργός: ΕΥ-ΔΟΚΙΑ, ΕΥΔΟΚΙΑ ΤΣΟΤΑΚΟΥ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Επιθανάτιο Όνειρο

Τη μέρα που θα κλείσω τα μάτια μου
Σε αδιάβροχο πλανήτη θα βρεθώ
Στο πέρας του μυαλού
Στο άγριο χορτάρι και τη ξηρά γη
Θα έχει η ψυχή φτερά για να πετάει
Να φτάσει εκεί που χρόνια θνητή αναζητάει
Τα αστέρια θα γίνουνε πατρίδες
Να θρέψουν τις ελπίδες,
όσες χαθήκαν σε τούτη τη ζωή
θα βρίσκομαι εντός και εκτός του σώματός μου
να αγκαλιάσω πελώρια πια τη σφαίρα του σύμπαντός μου
Ανάξιοι και απάνθρωποι κανόνες δεν θα με ορίζουν
Νεκρή στα μάτια τους μα ζωντανή
Θα αναρριχούμαι σε μια αιώνια ατέρμονη στιγμή
Χωρίς δεσμά, χωρίς πόνο..
Ελεύθερη, υπεράνθρωπη, δυνατή.
Θα βρίσκομαι παντού, θα οδηγώ το νου
Θα περιπαίζω μέσα στο μυαλό ενός τρελού.
Θα υπάρχω, μα δεν θα φαίνομαι
Θα ζω δίχως την ανάγκη του ακριβού τους αέρα
Εγώ
Για εκείνους ένας κανένας
Θα βρίσκομαι παντού, τους δείκτες θα γυρνώ
Ενός αόρατου ρολογιού
Απέραντη η στιγμή δίχως τώρα
Δίχως τις ενοχές ενός πριν

Εάν οι άγγελοι είναι ελεύθερες ψυχές
Θα μαθητεύσω δίπλα τους
Θα φορέσω τα λευκά τους φτερά να λάμπω
Μέσα στο βαθύ μπλε των αστερισμών
Θα γίνω ένα με τον δικό μου,
Αυτόν που πάντα πίστευα Θεό μου
Το ζεστό πυρρόχρωμο Φως.
Τη μέρα που θα κλείσω τα μάτια μου
Θα ανοίξω τα χέρια μου να δεχτώ τον χαμένο μου εαυτό.
ΕΥ-ΔΟΚΙΑ
23/02/2011

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-02-2011