Λατρεύω

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λατρεύω,
αυτά που η ζωή,
μ'έχει μάθει,
για καιρό να υπομένω…

Λατρεύω,
το κάθε κομμάτι σοφίας,
απ'όπου κι αν παίρνω,
να γεμίζω με δύναμη,
να νιώθω σαν άτρωτος ήλιος,
και ως πλανήτες,
να κινούνται οι γύρω μου,
και να ζω για να ελπίζω,
πως οτι κι αν πω,
θ'απομείνει στο βάζο του χρόνου,
...μα, είν'αλήθεια μωρό μου?

Λατρεύω,
το κάθε τεμάχιο,
αγάπης που παίρνω,
και χαίρομαι πάλι,
αν μόνος στην πλάση θα μένω,
μα πόσες ακόμα αλήθειες,
μπορώ να υπομένω?

Λατρεύω,
να είμαι κοντά σου,
μακριά απ'τη λύπη,
δεν είμαι παιδί,
μα η καρδιά σαν παιχνίδι,
απόψε θα λείπει,
και νιώθω πως οτι κι αν κάνω,
μ'αγάπη γεμίζει,
...γιατί όμως μωρό μου,
αλήθεια τ'αξίζει?

Λατρεύω,
το κάθε λουλούδι,
της φύσης στολίδι,
κι ασπάζομαι τώρα λοιπόν,
τα δυο σου τα χείλη,
σαν λάμπεις στο φως,
τα μάτια σου,
να κάνουν ταξίδι,
να πηγαίνουν μακριά,
εκεί που ποτέ,
η ψυχή δε θα πάει,
να δείχνουν τον κόσμο,
που θα’θελε ο νους μου,
μακριά να με πάει…

Λατρεύω,
να βλέπω τα όνειρα,
μ'αυτά που κοιμάσαι,
ετούτα που ψάχνεις γι'απόψε,
και δεν τα λυπάσαι,
να νιώθω πως είμαι ο άγγελος,
και δεν με φοβάσαι,
να γίνω τριαντάφυλλο,
τ'αγκάθια να κόψεις,
τουλάχιστον να'μαι λουλούδι,
νερό να μου δώσεις,
να μοιάζω στολίδι σε βάζο,
κι αν θέλεις σε πύργο ψηλό,
με τον νου σ' ανεβάζω…

Λατρεύω,
να βλέπω το σύμπαν,
δικό σου να μοιάζει,
μα μόνο, αυτό έχω μόνο,
μια αγάπη που στάζει,
σταγόνες γεμίζει,
τα μάτια σου αυτά,
με φλόγες λατρείας,
αλλά πες μου ακόμα,
...είναι όλα ετούτα,
σε τιμή ευκαιρίας?

Λατρεύω,
την κάθε πνοή,
κι ανάσα που παίρνω,
στα χείλη δροσιά,
αρώματα θεία,
με χίλια φιλιά,
μια λέξη θα σπέρνω…

Σε λατρεύω,
και δε λέω πολλά,
είναι μόνο αυτά που πιστεύω,
ένας κόσμος που μ'έμαθε,
τ'αγαθά στη ζωή να μαζεύω,
μια ζεστή αγκαλιά,
που να τάζει πολλά,
κι άλλα τόσα φιλιά,
που χρωστάω σε σένα,
....να λατρεύω!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-09-2005