Μπρουτζινος Καβαλαρης

Δημιουργός: amylee, Ευη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πανω σε μια σελιδα ποτισμενη
στο κενο ξεχεινονται οι λεξεις....
αναμνησεις σερνονται. πανω στο
κορμι σαν πονεμενα χαδια....
φαντασματα που κουβαλαν στο σημερα
κατι απο το χθες...
κατι απο ολα αυτα που σε εκανε να θες να ζησεις....
Δυο λεξεις αγαπης ξεφυγαν απο τα χειλη...
κι εμειναν μεταιωρες στο κενο...
ψυχη παγιδευμενη αναμεσα στους δυο κοσμους...
Ενας αγνωστος διπλα σου χαζευει τα αστερια....
με ενα αγγιγμα τοσο οικειο...
κοιταει τις ελπιδες του να τρεμοσβηνουν....
φαναρακια,τα κερακια τους αρχισαν να λιωνουν....
δεν εμεινε ομως θεληση να τα αναψει....
Ενας μπρουτζινος καβαλαρης σπαει με το
ποδοβολητο του την σιωπη....
οποιο δρομο κι αν διαλεξεις σε ακολουθει....
βροντωντας τα διδερικα του μεσα στην νυχτα....
μονο αυτη η στιγμη μενει...
αιωνες παγωμενη....
διψασμενη σαν φιλι....
αγρια σαν την βροχη μου μαστιγωνει το τζαμι....
νεκρη σαν αναμνηση που
μονο καποια μνημη μπορει να επαναφερει....
περιμενει το πρωτο φως της αυγης για
να ξεθωριασει σαν παλια φωτογραφια....
μεχρι ο μπρουτζινος καβαλαρης να σταματησει το ποδοβολητο του....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-02-2011