Το Θαλασσινό Φόρεμα

Δημιουργός: Αντώνης Ευθυμίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν τα σύννεφα μαλώνουν
κι ο ήλιος ξαποσταίνει,
εσύ φοράς το κύμα νυχτικό
και την ξανθιά την άμμο
την κάμεις για κρεβάτι.

Τ’ αρμυρίκια
έχεις σεντόνι σου
και τα κοχύλια μαξιλάρι.
Κι οι γλάροι τραγουδούν
γλυκά, νανουριστά,
εσέ ν’ αποκοιμίσουν.

Το φόρεμα
το χρυσοπλούμιστο,
το νοτισμένο μ’ αίμα,
πού κρέμασες
και δεν μπορώ να τόβρω;

Κι όλο ρωτώ τα βράχια,
τα κοράλλια, τις ανεμώνες.

«Μήπως είδατε το φόρεμα
το θαλασσινό;
Είναι της κοπελιάς μου
ένδυμα, το μοναδικό.»

Σιωπή...
Καμιά απόκριση.
Μοναχά ο Αυγερινός
μοιρολογάει.

Θα ψάξω χαμαί, ψηλά,
παντού στο ακρογιάλι.
Όλη τη θάλασσα θα πιω
για να το φέρω πίσω.

Και σαν τα μάτια σου ανοίξεις
και το χάραμα προβάλει,
το φόρεμα το θαλασσινό
αγάπη μου θα βάλεις πάλι.[B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-03-2011