Λευκή Ελπίδα

Δημιουργός: stigmi

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δυο τριαντάφυλλα έχω κλείσει στις παλάμες
Για να μυρίσει η αγάπη της καρδιάς
Δυο κεράκια άφησα, στου δρόμου τις ανταύγειες
Για να φωτίζει αυτό τον κόσμο, όταν πονάς!

Αυτή η μέρα έχει μια αποσταγμένη λήθη
Τα μάτια σου μου αφήνεις, να τα ζω
Ξενυχτισμένη κάμαρα μου, έρμαιο έχω γίνει
Σε μια αγκαλιά.. που όλο με χάνω στο κενό..

Πες μου πιο χάραμα θα σε γλυκοκοιτάζει;
Ποια θάλασσα θα τρέμει σε ουρανό;
Που η μελωδία, σαν παρωδία πάντα με κράζει
Με μια αγωνία, τους κόπους σου, όλους να μετρώ.

Κλείνεις κι ανοίγεις τοίχους στο εντός σου
Και σου ακουμπάω μια σειρήνα στο μυαλό
Σβήνω και γράφω το αύριο στον πανικό μου
Κι όσο κι αν λέω ότι φεύγω, είμαι εδώ.

Λευκή ελπίδα στριφογυρνάει, στα σωθικά μου
Πες εαυτέ! Που να στην δώσω τώρα που σ έχασα;
Σε γράμμα να την αφήσω, στα σκαλοπάτια σου;
ή σε κιβώτιο, απ το σφαγείο που την τεμάχισα;

Μ έκρυψε η μέρα μου και μ έσβησε η νύχτα
Είμαι μια διάφανη στιγμή που δεν την βλέπεις
Σε μια ψυχρή οθόνη να σου λέω καληνύχτα
Μα… να σε ζήσω θέλω μόνο κι όσο αντέξεις..

Γκρίζοι οι τοίχοι σου, χωρίς χώμα η γλάστρα μου
Σαν μου ουρλιάζουν οι προσμονές δεν τις βαστάω
Με το φθαρτό το σώμα, αλλάζεις τα κομμάτια μου
Δυο οι μέρες που σε ζω και πέντε που σε χάνω…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-03-2011