Της λύπης τραγούδι

Δημιουργός: mytilinia, georgia simini

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΤΗΣ ΛΥΠΗΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Ανάσα μου που ήσουνα, ανάσα στη ψυχή μου
και σαν σε χάιδευα απαλά, φώτιζες τη ζωή μου
ποιος ξέρει τώρα που γυρνάς, ποιος ξέρει τι να νιώθεις
άραγε νιώθεις παγωνιά, στ' αστέρια σαν ξαπλώνεις;

Δεν πρόλαβα να σε χαρώ, γι' αγάπη δεν σου είπα
και’ κεινο το ζεστό φιλί, μονάχη μου το ήπια!
Εσύ ξεμάκραινες απλά και εγώ ήμουν δακρυσμένη
σου φώναζα, έλα, μπορείς, μα η μοίρα μας γραμμένη...
(Ρ)
Πως να' ναι τα ματάκια σου, πως να' ναι η αγκαλιά σου!
Πώς να είναι το δέρμα σου, πώς να’ ναι τα φιλιά σου;
Αχ, ένα δάκρυ, φυλαχτό, το κρυψα στην καρδιά μου
πάντοτε να' σαι συ καλά κι ας είσαι μακριά μου...

Μέρα γιορτής ήτανε, που πάντα θα θυμάμαι
ένα σημάδι σου έψαχνα, μα οι μνήμες πια πονάνε
κι αφού δεν ήτανε γραφτό, καλό ταξίδι φως μου
πάντοτε εγώ θα σου μιλώ, σαν να σε βλέπω μπρος μου!


ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-03-2011