Ανεκπλήρωτες ελπίδες

Δημιουργός: pedro7

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στα μάτια όταν σε κοιτώ
τον κόσμο όλο χάνω
και η καρδούλα μου βρόντα
σαν να΄ ταν αεροπλάνο.

Αυτά τα ξέπλεκα μαλλιά
όταν τα ρίχνεις πίσω
μου φαίνεται αδύνατον
να μην σε αγαπήσω

Να ξέρεις όταν σε κοιτώ
και σου χαμογελάω
δεν είναι κάτι ειρωνικό
ίσως σε αγαπάω

Μα όταν κοιτάζεις χαμηλά
και είσαι γεμάτη θλίψη
ξέρω εκείνον σκέφτεσαι
ξέρω σου έχει λείψει

Ματώνει η καρδούλα μου
θολώνει το μυαλό μου
που ξέρω άλλον σκέφτεσαι
μα είσαι στο πλευρό μου

Μα είναι η ψυχή μου πρόθυμη
εσένα να λατρέψει
φτάνει μόνο η καρδούλα σου
να μου το επιτρέψει

Ένιωσα άλλος άνθρωπος
που ήμουν αγκαλιά σου
μα τώρα είμαι ένα τίποτα
που είμαι μακριά σου

Ξέρω για σε δεν ήτανε
παρά μια αγκαλιά μονάχα
μα ξάφνου εγώ νόμισα
όλα τα πλούτη τά ΄χα

Μου ήρθαν στο νου πουλιά
όλου του κόσμου οι λίμνες
αυτή ήταν απ΄ τις στιγμές
που μένουνε στισ μνήμες

Θά ΄θελα να μουν ποιητής
να ξερα να σε υμνήσω
όμως δεν είμαι ποιητής
μα ξέρω ν΄ αγαπήσω

Θά ΄θελα να σουνα εδώ
να μου χαμογελάσεις
με μια ματιά σου εκεί ψηλά
στα αστέρια να με φτάσεις

Στην αγκαλιά σου ύστερα
πώς θέλω να σφίξεις
και με τα δυό τα χείλη σου
εύχομαι να με πνίξεις

Αυτό το πρώτο σου φιλί
θα με αποτελειώσει
εκεί στον έβδομο ουρανό
θα με απογειώσει

Και τότε κόσμε ξέχνα με
ξεχάστε πια εμένα
ανήκω τώρα κάπου αλλού
ανήκω πια σε σένα

Η Γη θα είναι μικρή
να αντέξει τη χαρά μου
γι΄ αυτό κι εγώ σαν το πουλί
θα ανοίξω τα φτερά μου

Μα δεν θα αντέξω για πολύ
τον ουρανό θα αφήσω
γιατί πεθαίνω αγάπη μου
σε σένα να γυρίσω

Κι αυτή είναι μόνο η αρχή
αγάπη μου μεγάλη
γιατί ο κόσμος δεν έχει δει
αγάπη τέτοια άλλη

Ακόμη κι αν καεί η Γη
κι ερθεί η συντέλεια του κόσμου
δε θα ξεχάσω αγάπη μου
πως είσαι εσύ το φως μου...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-09-2005