Τέλος εποχής

Δημιουργός: Dimitris Rodos, Dimitris

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν εσύ ξεχάσεις πως υπάρχω,
όταν στην μνήμη σου πάψω να ζω,
ομίχλη πυκνή, σκοτάδι βαθύ, σιωπή

Και εγώ φωνάζω, μ' όλη μου τη δύναμη,
μα η φωνή μου μικρή, δεν ακούγεται
Ποιος νοιάζεται γι' αυτόν που πονά;

Αυτόν που είδε την άνοιξη,
που μύρισε το άρωμα των λουλουδιών,
που άγγιξε το μεταξένιο πέπλο του ονείρου

Φύσηξε ο αγέρας του χειμώνα ,
αμείλικτος, τα παρέσυρε όλα στο διάβα του.
Λευκά σύννεφα που φτιάχνουν σχήματα στον ουρανό

Ήταν άπιαστο όνειρο η αγάπη σου,
μια οπτασία, ένα παιχνίδισμα στο φως.
Ανάμνηση γλυκιά, γεύση πικρή στα χείλη μου

Για λίγο, το πιο λευκό χρώμα στη ζωή μου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-09-2005