Χαμένος στα ταξίδια των λιμνών

Δημιουργός: Adamopoulos Andreas

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήταν πια έρημος πολύ,μια φωνή στο πουθενά
χαμένη.
Μια πλούσια καρδιά αγγελικά πλασμένη στο
κόσμο τούτο δεν χωρά.
Καταραμένος σε μια κόλαση για εκείνον μοναδική.


Για πάντα στην καρδιά του βροχή
σε μια ερημιά τελείως απο τον τόπο
ξεχασμένη.
Προτίμησε μια ζούγκλα αστρική
απο τις δίνες του έρωτα,
βαθιά στην ψυχή της να χαθεί
και αιώνια να λάμψει.

Δεν νοιάστηκε για σύννεφα άδεια και πλατιά.

Δεν χάρηκε ζωή μα και χαμόγελα ποτέ.

Δεν τον θυμήθηκε ξανά η ομορφιά της νιότης,
και
δεν τον άγγιξαν οι ήχοι της καρδιάς.

Σ' ένα τοπίο με πρόσωπο θανάτου, αγκαλιασμένος
βρέθηκε με τη μοναξιά και παρασύρθηκε αιώνια
στα ταξίδια των λιμνών.

Πλάι τους θυμάμαι βάρκες που
ταξίδευαν
σε άγνωστες μέρες.
Αγνάντευαν ψυχές νεκρών σε όχθες
ατέλειωτες.
Παράξενα ακούγονταν φωνές
και έμοιαζαν βαθιά στο χρόνο
αφημένες
και όμως τόσο ζωντανές που
προκαλούσαν των θεών τις σκέψεις.
Μα οι θεοί αρνήθηκαν τούτη την
επιστροφή.
Κάποιος θα πει...

Η πύλη άνοιξε πελώρια και τρανή,η όψη της
βαριά ανασαίνει και λησμονεί καθώς κυλούν
νερά προς το βασίλειο του Άδη.

Ας δεχθείς την ταπεινή μου ύπαρξη χωρίς φωτιά
και άλλο πόνο,
η δύση έφθασε μετά τη φυλακή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-03-2011