Το χρώμα μου

Δημιουργός: maniauri, Γιώργος

Η Δευτέρα 21-3-11 γιορτάζεται σαν η παγκόσμια ημέρα ποίησης.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Την είδα μόνη στο παγκάκι
να κρατάει ένα βιβλίο τό ‘να
πόδι πάνω στ’ άλλο χαλαρά,
μ’ ένα κόκκινο παλτό.

Παναγιά μου τι μωρό;
Πέντε αστέρων! το θαμάζω!
είναι ο τύπος που μ’ αρέσει
και πολύ τον κάνω κέφι.

Μου…. έπεσε το κομπολόι!
Με τρόπο σκύβω να το πάρω
κι η ματιά μου… άθελά μου;
είδε κόκκινο ξανά.

[B]Είναι το χρώμα μου!!!!!!![/B]

Τα μελίγγια μου χτυπάνε
κουδουνίζουνε τα αυτιά,
τρεμοπαίζει ο λάρυγγάς μου
και ζαλίστηκα ελαφρά.

Πλησιάζω στο παγκάκι
κάθομαι δίπλα της εγώ,
μου μειδίασε λιγάκι
και της λέω ¨[I]ευχαριστώ[/I]¨.

Λάγνα η ματιά της είναι !
κάτι είπε… δε θυμάμαι
θείο δώρο η φωνή της
μπάσα και γλυκιά πολύ.

¨[I]Σε μπάνισα από μακριά[/I]
[I]και πλησίασα δειλά[/I]¨…της
είπα εγώ συνεσταλμένα.

¨[I]Κι εγώ σε πρόσεξα[/I]¨ μου λέει
και γελάει πονηρά.[I]
[I]¨Είσαι ο τύπος μου!¨ [/I]

[B][B]Τόμπολα!!!!!!!!!!!!![/B]![/B]

[B]Άστραψαν τα δυό μου μάτια
ξεκαθάρισε ο νους
τη βουτάω με λαχτάρα
και την πήγα γι’ αχινούς. [/B]


Υ.Γ. Έγινα άτακτο παιδί ;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-03-2011