Η σκοτεινή θαλάμη

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μάνα μη μ' απωθείς σε θέλω δίπλα μου
Καίει το μέτωπο μου, έχω πυρετό
δες τις γραμμές που έσκαψα με τα νύχια μου
στο στήθος μου, στα χείλη και στο πρόσωπο

λευκοντυθήκαν μάρμαρο τα όνειρατα
βαριά μοιάζουν κι ασάλευτα αγάλματα
σαν στρατιωτάκια αμίλητα κι αγέλαστα
μέρα και νύχτα με κοιτούν κατάματα

Θέλω πολύ να κλάψω, κι όμως ντρέπομαι
Κρύβω το πρόσωπο μες την παλάμη μου
Μην περιμένεις μάνα μου δεν έρχομαι
Κλειδώνομαι στην σκοτεινή θαλάμη μου…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-09-2005