Λ ε υ κ ό

Δημιουργός: στίχος, Χριστίνα ( Μαβιά Ηχώ )

http://www.youtube.com/watch?v=x_GAL5BNGao

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ακολουθώ του χρόνου τη διάφανη πορεία
πάνω από δάση και βουνά
σε κύκλο που ξεχνά
Του ωκεανού τρυπάω τη μοναξιά την κρύα
με τ' όνομά σου για σουγιά
και σώμα - προσφυγιά

Στο κρύσταλλο του κόσμου έσπασα το Θεό μου
και σε καθρέφτες ενοχής
το φως μιας εποχής
Οι δρόμοι που προδίνω, στο άπειρο ενός δρόμου
με τη σιωπή σου ακίνητη
την πόρτα σου κλειστή

Όταν φυσάει, σου στέλνω κοχύλια και πυξίδες
κι ένα τρικάταρτο φιλί
την κάθε ανατολή
Και με ψυχή πνιγμένη σε αβύθιστες ελπίδες
ρωτάω του χώρια το μαζί
ο βασιλιάς μου αν ζεί...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-03-2011