Αν

Δημιουργός: montekristo

κονσερβα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αν ο χρόνος,
αν υποθετικά κυλούσε ανομοιόμορφα,
πολυδιάστατα…
Θα μπορούσα να χαθώ σε κάποιο
από τα μονοπάτια του
σε εκείνο που θα ‘βρισκα πάνω του τα χνάρια σου.
Τα χνάρια που θα δηλώναν
όχι πως πέρασες από εδώ
αλλά ότι έρχεσαι,
χνάρια σμιλεμένα στην αμμουδιά του μυαλού μου
απ’ την αέρινη περπατησιά σου.
Κι όταν θα τα ‘σβηνε απαλά
το αλμυρό φιλί της θάλασσας,
θα ακολουθούσα τα στάχυα
που πέσαν απ’ τα μαλλιά σου,
στάχυα γιομάτα χρυσό σιτάρι
Κι ύστερα στα σύννεφα απάνω
θα ‘βρισκα την υγρασία των ματιών σου
Στ’ αμπέλια με τις παραγινωμένες ρώγες
την γλυκιά ζαλάδα,
την μέθη του κορμιού σου.
Στους γκρεμούς. τον ίλιγγο της αναπνοής σου
Αχ και στο φεγγάρι το χλωμό
τις ώρες σου τις λυπημένες
Στα πεδία των μαχών,
στα χώματα τα αιματοποτισμένα
του πάθους σου τα ορύγματα
σεντόνια τσαλακωμένα.
Και στις κορφές από τα κυπαρίσσια
που τις λυγάει αλαφρά
το νυχτερινό αέρι
θα ‘βρισκα τα δάχτυλά σου
να σεργιανάνε στο κορμί μου.
Θα μπορούσα λοιπόν να τα βρώ
τα χίλια χνάρια σου
μα σένανε δεν θα ‘βρισκα
Γι αυτό κι ο χρόνος ο σοφός,
ο χρόνος ο βλαμμένος
δεν κυλά όπως θέλουμε
μα κυκλικά στριφογυρνά,
μονότονα σαν το γηραιό το βόδι
στ’ αλώνια του εφιχτού

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-03-2011